Σκληραίνει η πολιτική αντιπαράθεση - KKE: Όχι στους καθηγητές-καταδότες που θέλει η κυβέρνηση - Τσίπρας: «Εσχάτη προδοσία η εκποίηση του δημόσιου πλούτου»

Όταν ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό, όταν στην απελπισμένη προσπάθεια να εφαρμόσει το αντιλαϊκό της παραλήρημα η κυβέρνηση καταφεύγει σε έναν αυταρχικό παροξυσμό, μοιραία οξύνεται και η πολιτική και κοινωνική αντιπαράθεση.

 Έτσι μετά την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,  Ιωαν. Τέντε, και την εντολή για προκαταρκτική έρευνα για τυχόν διάπραξη αδικημάτων σε όλα τα σχολεία που τελούν υπό κατάληψη, που μιλά για  «αδικήματα της διατάραξης κοινής ειρήνης» - αλήθεια τι μας θυμίζει, τι μας θυμίζει ! -  «απρόκλητης φθοράς και κλοπής», η οποία επιχειρεί να εμπλέξει και να τρομοκρατήσει τους γονείς και να τοποθετήσει τους εκπαιδευτικούς στη θέση καταδότη των μαθητών τους, το ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση όπου τάσσεται υπέρ των μαθητών και κατά της κυβερνητικής πολιτικής πού όπως χαρακτηριστικά τονίζει με ανακοίνωσή του, προσπαθεί να πνίξει την οργή των δεκαπεντάχρονων παιδιών.

"Η κυβέρνηση επιστρατεύει τους εισαγγελείς για να τρομοκρατήσει και να πνίξει την οργή και τη φωνή των δεκαπεντάχρονων παιδιών, κυρίως της λαϊκής οικογένειας, που διαμαρτύρονται για τα βιβλία που δεν τους έστειλε, για το θράσος να τους ζητούν χρήματα για τη λειτουργία των σχολείων, όταν οι οικογένειές τους βρίσκονται σε απόγνωση και ήδη μεγάλος αριθμός παιδιών υποσιτίζονται. Η επιχείρηση αυτή πρέπει να γυρίσει μπούμερανγκ για την κυβέρνηση, να ξεσηκώσει θύελλα λαϊκής αγανάκτησης πρώτα απ’ όλα από όλους τους γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να έχουν δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή με δικαιώματα, από τους καθηγητές. Ο ρόλος του εισαγγελέα Τέντε είναι αντιδραστικός - τρομοκρατικός. Οι εντολές να αποκτήσουν οι καθηγητές ρόλο καταδότη και χωροφύλακα, είναι επαίσχυντες. Οι διευθυντές των σχολείων που θα αναλάβουν να αντιμετωπίσουν με απειλές και βία τους μαθητές δεν πρέπει να βρουν μπροστά τους μόνο το πείσμα των δεκαπεντάχρονων, αλλά όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, και πρώτα απ’ όλα των καθηγητών που νοιάζονται για τα δικαιώματα των μαθητών τους, των παιδιών των εργαζομένων. Είναι πρόκληση η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ που την υποστηρίζουν και οι κρατικοί μηχανισμοί, να επιχειρούν να δικαιολογήσουν την καταστολή με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρονται για ανοιχτά σχολεία αυτοί που κλείνουν και τα σχολεία και τα σπίτια των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Αυτοί που νομιμοποιούν τα ναρκωτικά και δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στις γειτονιές, παρά μόνο ενισχύουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Το ΚΚΕ καλεί τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς να περιφρουρήσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, να εξασφαλίσουν τη μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις τους, να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο λαϊκής αντεπίθεσης για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής"

Ταυτόχρονα ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε ως «εσχάτη προδοσία την εκποίηση του δημόσιου πλούτου», με αφορμή χθεσινό δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας που ανέφερε ότι υπάρχει μελέτη για πώληση ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 125 δισ. ευρώ. Μετά το χθεσινό δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας, είπε ο Α. τσίπρας, "καταλαβαίνουμε πλέον για ποιο λόγο οι Γερμανοί βιομήχανοι κόντεψαν να σηκώσουν στα χέρια τον κ. Παπανδρέου".

Διερωτόμαστε, πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, ποιος Έλληνας πολιτικός, ποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μπορεί να βάλει την υπογραφή του σ΄ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης του δημόσιου πλούτου και επίσης. "Διερωτόμαστε εάν μια τέτοια επιλογή δεν σημαίνει έσχατη προδοσία για τον ελληνικό λαό και για την πατρίδα. Και αν δεν σημαίνει αυτό προδοσία, τότε τι είναι προδοσία;"

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έχει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει στο ξεπούλημα της χώρας και πρόσθεσε : "Ας το καταλάβουν όσοι σχεδιάζουν ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης. Ας το καταλάβουν ότι πολύ σύντομα θα χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια. Πολύ σύντομα όσοι πλιατσικολόγοι ετοιμάσουν να πάρουν κοψοχρονιά όλη τη χώρα, να καταλάβουν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους".

 Σκληραίνει, λοιπόν, η πολιτική αντιπαράθεση κάτι που αποτελεί συνέπεια τόσο της ανερμάτιστης και επικίνδυνης κυβερνητικής πολιτικής, καθώς και της απόγνωσης που διαχέεται στη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και η οποία οδηγεί ολοένα και νέα κοινωνικά στρώματα να εντείνουν τους αγώνες τους.

 Το ερώτημα που τίθεται είναι αν όλα αυτά είναι επαρκή.

Ή μήπως χρειάζεται η ποιοτική αναβάθμιση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για την άμεση ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και ευρύτερα των πολιτικών επιλογών που ξεκίνησαν με το Μνημόνιο και οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή.