Υπερψηφίστηκε, λοιπόν, με 172 ψήφους υπέρ, 121 κατά και 3 «παρών» το νομοσχέδιο για τα νέα μέτρα. Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισε η Ντόρα Μπακογιάννη, αντίθετα με την κομματική στάση της Νέας Δημοκρατίας, και στη συνέχεια διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα αλλά και από το κόμμα. «Παρών» ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δημαράς, Σοφία Σακοράφα και Βασίλης Οικονόμου, οι οποίοι και διεγράφησαν από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.
Ωραία, λοιπόν, έχουμε και την τυπική επικύρωση των ανάλγητων οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης των υπαγορευμένων κατ’ εντολήν της “τρόικας.” Για τη σημασία τους έχουμε ξαναμιλήσει, για τη ζοφερή προοπτική που δημιουργούν θα τα ξαναπούμε. Σήμερα απλώς θα καταθέσουμε ορισμένα μόνο σχόλια.
Πολλοί μίλησαν – με πρώτο τον πρωθυπουργό, αλλά και πρόθυμους συμπαραστάτες – για τη “σωτηρία” της χώρας, της πατρίδας, για το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά είναι μονόδρομος, ότι αν δεν ψηφιστούν θα έρθει η συντέλεια και η καταστροφή.
Εμείς όταν ακούμε τους “εθνοσωτήρες,” τους “εθνοπατέρες”, εκείνους που φωνάζουν ότι το “έθνος, η χώρα χάνεται χωρίς εμάς” – μας συγχωρείτε – αλλά κάτι παθαίνουμε, αισθανόμαστε μιαν ανατριχίλα.
- Θα σώσουν τη χώρα αυτοί που ψήφισαν τα μέτρα υπολογίζοντας ότι “ το νέο οικονομικό πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ και την Ε. Ε. προβλέπει για φέτος συρρίκνωση του ΑΕΠ στο 4%, ενώ του χρόνου θα διαμορφωθεί στο 2,6%. Το δημόσιο χρέος θα εκτιναχθεί στο 133,3% του ΑΕΠ το 2010 και θα ακολουθήσει ανοδική πορεία έως το 2013, οπότε και θα φτάσει στο 149,1% του ΑΕΠ, για να μειωθεί το 2014 στο 144,3% του ΑΕΠ.
Την ίδια ώρα, το έλλειμμα αναμένεται να μειωθεί στο 8,1% του ΑΕΠ φέτος, στο 7,6% του χρόνου και να πέσει κάτω από το 3% το 2014. Παρά τη βραδεία αποκλιμάκωση του ελλείμματος, η κυβέρνηση έχει υπολογίσει μέτρα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα απέδιδαν πολύ περισσότερο (11% του ΑΕΠ έως το 2013 ή περίπου 30 δισ. ευρώ).”
Θα σώσουν μια χώρα προικονομώντας την πιο βαθιά ύφεση, στραγγαλίζοντας εργαζόμενους, συνταξιούχους και κυρίως νέους. Δυστυχώς γι’ αυτούς και για εμάς ούτε την “ευημερία των αριθμών” δεν μπορούν να εξαγγείλουν.
- Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, ωστόσο, στην “εθνοσωτήρια¨ προσπάθειά τους βρήκαν άξιους συμπαραστάτες. Την κ. Μπακογιάννη η οποία δήλωσε “«Το δίλημμα είναι σαφές: Είτε ψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο και σώζουμε τη χώρα, είτε δεν το ψηφίζουμε και αφήνουμε τη χώρα να καταρρεύσει.»
Με απλά μαθηματικά κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου + Ντόρα Μπακογιάννη θα σώσουν τη χώρα !
- Όμως, επειδή αυτό το έθνος έχει πολλούς “πατέρες” και “σωτήρες’ και επειδή όλα αυτά δεν αρκούν προσήλθαν στην “εθνοσωτήρια” προσπάθεια και άλλες “ετερόκλιτες” δυνάμεις.
Αυτόκλητα, λοιπόν, προσήλθε και το ΛΑΟΣ με τον ηγέτη του ο οποίος, αφού κατήγγειλε τη διόγκωση του χρέους από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, δήλωσε “Τι ψηφίζουμε σήμερα; Τι, αλήθεια, ψηφίζουμε σήμερα; Ψηφίζουμε αν
η πατρίδα θα «εκτελεστεί» ή θα παραμείνει ζωντανή, έστω σε κώμα.
Ψηφίζουμε για το αν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις και μισθούς την 1η του επόμενου μήνα. Μπορούμε, λοιπόν, σήμερα να ψηφίσουμε με μικροκομματικά κριτήρια; Αν κάποιος, έστω κι ένας εδώ μέσα, μας πει εναλλακτική λύση για το που θα βρούμε 10 δις σε μια εβδομάδα, ώστε να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, να μην ψηφίσουμε αυτά τα μέτρα. Υπάρχει κάποιος;”
Για να συμπληρώσει “Πρέπει να πάμε σε οικουμενική κυβέρνηση. Είναι η μόνη λύση.” Και “Εμείς δεν διεκδικούμε αξιώματα και θέσεις. Πρέπει να αντιληφθείτε
ότι δεν μπορείτε να τα βγάλετε πέρα μόνοι σας.”
Μάλιστα, μάλιστα – έτσι αρχίζει να συμπληρώνεται το παζλ: κυβέρνηση Γ. Ππανδρέου + Ντόρα Μπακογιάννη + Λαϊκός Ορθόδοξος Λαϊκισμός. ( Αλήθεια και με κυβέρνηση “προσωπικοτήτων” συμβιβάζονται κάποιοι).
Η νέα μεγάλη συναίνεση για τη “σωτηρία” του έθνους είναι παρούσα. Και με εφεδρείες σημαντικές.
- Άλλωστε και ο κ. Σαμαράς καταψήφισε μεν το νομοσχέδιο αλλά ζήτησε “ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων”. ενώ τόνισε επίσης: “Να μην υπάρξει καμία σκέψη για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους
Να μην γίνει ξανά βεβήλωση των ιερών χώρων όπως το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και ο βράχος της Ακρόπολης.
Να μην οδηγηθεί η χώρα στον φαύλο κύκλο της οργής που οδηγεί στη βία.
Καμία διαφωνία να μην οδηγεί σε διχασμό. "Όσοι κλείνουν λιμάνια κόβουν το ψωμί των Ελλήνων" ανέφερε χαρακτηριστικά και “Να μην υπάρξει βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών.”
Α, όλα κι όλα μην ξύνουμε πληγές. Εκείνοι που θησαύρισαν ένθεν κι ένθεν να μείνουν στο απυρόβλητο. Αρκετά βολικό σχήμα θα λέγαμε.
Η συζήτηση και η ψηφοφορία στη Βουλή έφερε και ειδήσεις, διαφωνίες αλλά και … διαγραφές. Απ’ ό,τι φαίνεται το πολιτικό μας σύστημα δεν αντέχει τη διαφωνία.
Για την Αριστερά θα θέλαμε να πούμε ότι είχε βάση η πρότασή της το νομοσχέδιο να ψηφιστεί με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Εάν πραγματικά είναι τόσο κρίσιμη η κατάσταση, εάν τίθεται θέμα “σωτηρίας” της χώρας, όπως και συμφωνίας με διεθνείς οργανισμούς στους οποίους – κακά τα ψέματα – μεταβιβάζουμε μέρος της κυριαρχίας μας, τότε γιατί δεν θα έπρεπε αυτό το νομοσχέδιο να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση;
Θα θέλαμε, ωστόσο, να τονίσουμε ότι οι επισημάνσεις είτε η ελληνική κρίση είναι σύμπτωμα της καπιταλιστικής κρίσης, της κρίσης του κεφαλαίου, είτε ότι απαιτούνταν – και σωστά - “διεθνοποίηση” του ελληνικού προβλήματος από την κυβέρνηση, οδηγούν στο λογικό συμπέρασμα ότι η αντιμετώπιση αυτών των μέτρων και αυτών των πολιτικών που προωθεί η κυβέρνηση και η “τρόικα” απαιτούν και “διεθνοποπιημένη” απάντηση. Σε συνεργασία και κοινή δράση με ευρωπαϊκές – και όχι μόνο – πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Ήδη αυτές τις μέρες – όπως και σήμερα – καταγράφεται ο κίνδυνος ή προοπτική κατάρρευσης του ευρώ, του οικοδομήματος της ευρωζώνης. Πολλοί μιλούν για το επερχόμενο ντόμινο με αφετηρία την Ελλάδα, το οποίο δεν αφήσει ανεπηρέαστες και τις πιο ισχυρές οικονομίες. Ακόμα και ο … περίφημος Dow Jones βούλιαξε σήμερα κατά 3,2 %.
Κάποιος μπορεί να νοιάζει, κάποιους όχι.
Το ζήτημα είναι οι κοινωνικοί αγώνες των εργαζομένων να βρουν τη δική τους έκφραση και φωνή, να δώσουν την απάντηση στους επίδοξους “σωτήρες”, ανοίγοντας μια διαφορετική προοπτική γι’ αυτόν τον τόπο.
Και όχι μόνο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου