Χιούγκο Ντίξον: Αυτά είναι τα πέντε βήματα για να βγει η Ελλάδα από την κρίσ

Παρότι ο Νέος Μέτοικος βρίσκεται σε ... διακοπές - όσο μπορεί ακόμα - θα συνεχίσει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να αναδημοσιεύει άρθρα και σχόλια, στο μέτρο του δυνατού ... 

Έτσι, σήμερα κάτι 'αισιόδοξο" ....

Μόνο να προσέξουμε απόν πού προέρχεται αυτή η αισιοδοξία και με πόσα "αν" και "εάν" συνοδεύεται ... 

Ο αρθρογράφος του Reuters, λοιπόν, Χιούγκο Ντίξον αναλύει το αισιόδοξο σενάριο για να μπορέσει η Ελλάδα να βγει από την κρίση. 

Μάλιστα υποστηρίζει πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί ακόμα και μέχρι το τέλος του έτους. 

Συγκεκριμένα σε άρθρο του, το οποίο αναδημοσιεύει η Καθημερινή - ποιος άλλος (;) -  υποστηρίζει πως το αισιόδοξο σενάριο για την Ελλάδα περιλαμβάνει τη συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στις μαζικές αγορές κρατικών ομολόγων που κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την άρση των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίου και την επίτευξη συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. 

Βέβαια για να δρομολογηθούν όλα αυτά θα πρέπει ο κ. Τσίπρας να οικοδομήσει και πάλι σχέση εμπιστοσύνης και να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, τότε υπάρχει ένας "σαφής δρόμος που οδηγεί μακριά από τη δυστυχία". 

Το πρώτο βήμα είναι να ολοκληρωθεί η νέα συμφωνία – ειδικότερα να συμφωνηθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι των επόμενων ετών. Δεδομένης της μεγάλης καταστροφής που σημειώθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες, όταν έμειναν κλειστές οι τράπεζες, η Αθήνα δεν θα καταφέρει να πιάσει τους στόχους που απαιτούσαν προηγουμένως οι πιστωτές χωρίς να εφαρμόσει νέα εξουθενωτικά μέτρα λιτότητας. Αν ο κ. Τσίπρας καταφέρει να πείσει τους πιστωτές της Ευρωζώνης ότι θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, ίσως να μην επιμείνουν στη λήψη επιπλέον μέτρων λιτότητας είτε φέτος είτε του χρόνου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα χρειαστεί να προχωρήσει σε ακόμα περισσότερες αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών. 


Το δεύτερο βήμα: να αρχίσει η ΕΚΤ να αγοράζει ελληνικά κρατικά ομόλογα στο πλαίσιο του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Αυτό θα αποτελούσε ευλογία για την Ελλάδα. Αν αρχίσει η ΕΚΤ να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, θα πέσει σημαντικά η απόδοσή τους, στοιχείο που θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη. Στην καλύτερη περίπτωση οι αγορές θα μπορούσαν να αρχίσουν τον Σεπτέμβριο μετά τη σύναψη νέας συμφωνίας. 

Το τρίτο βήμα είναι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Χρειάζονται νέα κεφάλαια, διότι η τόσο μεγάλη επιδείνωση των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας τον προηγούμενο μήνα σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι θα πολλαπλασιαστούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Μόλις η ΕΚΤ ορίσει επακριβώς το ποσό που θα απαιτηθεί, τότε θα πρέπει να αποφασίσει ποιος θα διαθέσει τε κεφάλαια. Το βασικό ερώτημα είναι αν θα υπάρξει «κούρεμα» των μη εγγυημένων καταθέσεων, κυρίως εταιρικών καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ, μέσω του οποίου ένα ποσοστό των χρημάτων θα μετατραπεί με τη βία σε μετοχές της τράπεζας. Ένα τέτοιο «κούρεμα» των καταθέσεων θα κονιορτοποιήσει την εμπιστοσύνη. Αν ο Τσίπρας εφαρμόσει όσα του αναλογούν, τότε οι πιστωτές δεν θα επιμείνουν. Αν όχι, τότε υπάρχει κίνδυνος να το κάνουν. 

Το τέταρτο βήμα: άρση των κεφαλαιακών ελέγχων. 

Το πέμπτο βήμα: είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Στις 19 Ιουλίου, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ είπε ότι αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεγαλύτερη περίοδο αποπληρωμής των ομολόγων και μικρότερα επιτόκια δανεισμού. Το πρόβλημα είναι ότι το ζήτημα της αναδιάρθρωσης χρέους θα εξεταστεί μόνο μετά την πρώτη αξιολόγηση του νέου προγράμματος, δηλαδή τον Οκτώβριο στην καλύτερη περίπτωση. Ακόμη χειρότερα, η αναδιάρθρωση θα γίνει υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει εφαρμοστεί πλήρως το ελληνικό πρόγραμμα τα επόμενα τρία χρόνια. Απλώς φανταστείτε να υλοποιείται αυτό το σενάριο έως το τέλος του χρόνου. Η ενίσχυση της εμπιστοσύνης θα αντιστάθμιζε σε μεγάλο βαθμό τα μέτρα λιτότητας. Φυσικά, το να φαντάζεται κανείς ένα σενάριο δεν είναι το ίδιο με το να προβλέπει ότι θα επαληθευτεί κιόλας. Η Ελλάδα και οι πιστωτές μάς έχουν απογοητεύσει πολλές φορές στο παρελθόν. 

Αν αυτά είναι τα "αισιόδοξα" σενάρια, φανταστείτε τα ... απαισιόδοξα!

Και είναι "αισιόδοξα" κυρίως για τους δανειστές, τις τράπεζες, τους Ευρωπαίους "εταίρους" και την ελληνική ολιγαρχία που βρίσκεται σε ευθυγράμμιση μαζί τους ...

Και φυσικά το "αισιόδοξο" καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες πολίτες - εφόσον προϋποθέτει την αυστηρή εφαρμογή του τριετούς προγράμματος ( = Τρίτου Μνημόνιου) και αέναων και όλο και πιο σκληρών μέτρων λιτότητας ...