Δημοψήφισμα, λοιπόν, με εκβιαστικούς όρους και σε εκβιαστικό χρονικό διάστημα!

Η κυβέρνηση προχωρεί, λοιπόν, σε δημοψήφισμα με το ερώτημα αν ο λαός δέχεται ή όχι τη συμφωνία που προτείνουν οι δανειστές.


Όπως κι αν το παρουσιάζει η κυβέρνηση η εξέλιξη αυτή  αποτελεί ομολογία αποτυχίας της μέχρι τώρα πολιτικής της κυβέρνησης.

Η οποία μέχρι και πολύ πρόσφατα εξωράιζε την κατάσταση, μιλούσε για "έντιμο συμβιβασμό" και έφτασε στο σημείο η ίδια να προτείνει μια επονείδιστη συμφωνία μα βάρη ύψους 8 δισεκατομμυρίων ευρώ για το λαό μας.


Κι όταν οι δανειστές υλοποιώντας τα δικά τους σχέδια - που το βάθος τους μένει να το δούμε - έθεσαν εξωπραγματικούς και απολύτως εξοντωτικούς όρους βρέθηκε σε αδιέξοδο.

Εκεί μέσα από τις δικές της αντιφάσεις η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, επειδή δεν μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες που της έδωσε ο ελληνικός λαός στις 25 του Γενάρη και να πάρει αποφάσεις, πετά το "μπαλάκι' στους Έλληνες πολίτες.


Πάλι, δηλαδή, δεν αναλαμβάνει τη δική της πολιτική ευθύνη.

Στην ουσία είναι ομολογία - παρά τους φραστικούς εξωραϊσμούς -  της αποτυχίας της.

Γεννιούνται έτσι πλήθος ερωτημάτων και προβλημάτων που μπορούν να λειτουργήσουν τελείως διαλυτικά για την ελληνική κοινωνία.

Καταρχάς, το δημοψήφισμα προτείνεται να υλοποιηθεί μέσα σ' ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα και με όρους που αγγίζουν τα όρια της συνταγματικότητας.

Οπωσδήποτε περιορίζει ασφυκτικά τη δυνατότητα ουσιαστικού διαλόγου και ενημέρωσης  γεγονός που οδηγεί στη στείρα πόλωση.

Από την άλλη τεράστια ζητήματα προκύπτουν για το τι σημαίνει η μία ή ή άλλη έκβαση του δημοψηφίσματος.

Το "όχι" για παράδειγμα μπορεί να σημαίνει υιοθέτηση του "έντιμου συμβιβασμού" που προωθούσε η κυβέρνηση;
Της συμφωνίας δηλαδή με τους όρους των 8 δισ;

Για μας φυσικά και όχι.

Σε περίπτωση που οι πολίτες κάτω από την κορύφωση των εκβιαστικών διλημμάτων και του φόβου ψηφίσουν "ναι" αυτομάτως γεννιέται ζήτημα νομιμοποίησης της κυβέρνησης και στην ουσία τίθεται και θέμα εκλογών για την ανάδειξη μιας βουλής που να ανταποκρίνεται στη νέα λαϊκή βούληση.

Από την άλλη, ειδικά από τους δανειστές αλλά και από κύκλους στο εσωτερικό θα δοθεί στο δημοψήφισμα ο χαρακτήρας του ναι ή όχι στο ευρώ.

Όλα αυτά δημιουργούν μια κατάσταση ισχυρούς αβεβαιότητας με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Τώρα, αν όλα αυτά έχουν σχέση με τη δημαγωγική - για μια ακόμη φορά - φρασεολογία της κυβέρνησης περί "άμεσης δημοκρατικής έκφρασης" του λαού είναι ένα άλλο ζήτημα.

Περισσότερο επιχειρείται η κυβέρνηση να βρει "άλλοθι" για την πολιτική της αποτυχία και να καταστήσει και το λαό "συνυπεύθυνο" και "συνένοχο" για την όποια έκβαση και κυρίως και για την υιοθέτηση σαφώς αντιλαϊκών επιλογών. 

Ούτε φυσικά μπορούν να έχουν σχέση με τη στάση και τα  συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών και των εγχώριων συνεργατών τους, καθώς και των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν αυτά τα συμφέροντα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και τα σχετικά ...).

Ο λαός και οι πολίτες πρέπει να πουν το δικό τους ΟΧΙ, βεβαίως.

ΟΧΙ στα εκβιαστικά διλήμματα

ΟΧΙ στα Μνημόνια, παλιά και νέα, παραδοσιακά και μεταλλαγμένα.

ΟΧΙ στους εκβιασμούς των δανειστών.

ΟΧΙ σε συμφωνίες του τύπου που προωθούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο όνομα του "έντιμου συμβιβασμού".

ΟΧΙ στους σχεδιασμούς, τις απειλές  των ξένων και εγχώριων κέντρων της ολιγαρχίας.

Βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές εξελίξεις.

Δυστυχώς, και αυτή η κυβέρνηση απέτυχε και  λειτουργεί ως "ανεύθυνος άρχων"  ενώ στην ουσία εκείνο που μεθόδευε ήταν μια νέα εκδοχή του Μνημονίου.

ΟΧΙ, λοιπόν, σε κάθε είδους μεθοδεύσεις που θα υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον του λαού μας, θα επιχειρούν να τον παγιδεύσουν σε εκβιαστικά διλήμματα.

Με τη στάση του και κυρίως τους αγώνες του ο ελληνικός λαός πρέπει ν' ανοίξει το δρόμογια μια διαφορετική πορεία και προοπτική.