Με επιστράτευση απειλεί η κυβέρνηση τους απεργούς της ΔΕΗ – επανάληψη της ίδιας γνώριμης ιστορίας

Μετά την απόφαση της κυβέρνησης για το ξεπούλημα της ΔΕΗ και τη δημιουργία της «μικρής» ΔΕΗ, οι εργαζόμενοι της επιχείρησης έχουν προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις και ετοιμάζουν και καταλήψεις κτιρίων όπου κτυπά η καρδιά της ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτή η εξέλιξη σημαίνει ότι η αντιπαράθεση των συνδικάτων της ΔΕΗ με την κυβέρνηση σκληραίνει από τη στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τους επιστρατεύσει.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη – όπως δηλώνεται από κύκλους της κυβέρνησης -  έχει έτοιμο επιχειρησιακό σχέδιο προκειμένου η ΔΕΗ «να παραμείνει ανοικτή και να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον». Για αυτό το λόγο σε όλες τις μονάδες ηλεκτρικής ενέργειας υπάρχουν αστυνομικές δυνάμεις.

Η ίδια παλιά γνωστή ιστορία. Αυταρχισμός και αντιδημοκρατική επιβολή απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων. Προκλητική εύνοια και χαριστικές παροχές στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Και όλα αυτά πάντα να γίνονται για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος!

Νωρίτερα την συνέχιση των κινητοποιήσεων αποφάσισε η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ παρά την χθεσινοβραδινή απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που κήρυξε τις απεργίες της ΓΕΝΟΠ και του «Σπάρτακου» ως παράνομες και για τις οποίες διέταξε την άμεση διακοπή τους.

Το Πρωτοδικείο αργά χθες το βράδυ έκανε δεκτή την αγωγή της ΔΕΗ και κήρυξε τις απεργίες της ΓΕΝΟΠ και του Σπάρτακου ως παράνομες διατάσσοντας την άμεση διακοπή τους. Μάλιστα το δικαστήριο κήρυξε και καταχρηστικά κάποια από τα αιτήματα της κινητοποίησης των εργαζομένων.

Στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δεν επιστρέψουν στις εργασίες τους, τότε η κυβέρνηση θα τους επιστρατεύσει.

Για το ενδεχόμενο της επίταξης η κυβέρνηση κρατά ανοιχτό για το Σαββατοκύριακο το Εθνικό Τυπογραφείο.

Αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου η ΔΕΗ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως «αναμένει την πλήρη συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση».

Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Σταμάτης Ρέλλιας, πριν την έκδοση της δικαστικής απόφασης και αναφερόμενος στο ενδεχόμενο της επιστράτευσης είχε δηλώσει: «Θα εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο μέσο».

Παράλληλα, η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ επέβαλε νέα μείωση της παραγόμενης θερμικής ισχύος, με αποτέλεσμα οι εκτός λειτουργίας θερμικές μονάδες (λιγνιτικές και Φυσικού Αερίου) να ανέρχονται πλέον σε 14 συνολικής ισχύος περίπου 3.700 MW, ενώ η Υδροηλεκτρικής ισχύς που έχει τεθεί εκτός λειτουργίας παραμένει στα 900MW περίπου.

Για να θυμηθούμε σύντομα:

«Το 1889 φτάνει το "ηλεκτρικό" στην Ελλάδα. Η Γενική Εταιρεία Εργοληψιών, κατασκευάζει στην Αθήνα, στην οδό Αριστείδου, την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Το πρώτο κτίριο που φωτίζεται είναι τα Ανάκτορα και πολύ σύντομα ο ηλεκτροφωτισμός επεκτείνεται στο ιστορικό κέντρο της Πρωτεύουσας. Τον ίδιο χρόνο η τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη θα δει κι αυτή το ηλεκτρικό φως καθώς Βελγική Εταιρία αναλαμβάνει απ' τις Τουρκικές αρχές το φωτισμό και την τροχιοδρόμηση της Πόλης με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Δέκα χρόνια αργότερα οι πολυεθνικές εταιρίες ηλεκτρισμού κάνουν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Η αμερικανική εταιρία Thomson-Houston με τη συμμετοχή της Εθνικής Τράπεζας θα ιδρύσει την Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρία που θα αναλάβει την ηλεκτροδότηση κι άλλων μεγάλων Ελληνικών πόλεων. Μέχρι το 1929 θα ηλεκτροδοτηθούν 250 πόλεις με πληθυσμό πάνω από 5.000 κατοίκους.

Στις πιο απόμακρες περιοχές, που ήταν ασύμφορο για τις μεγάλες εταιρίες να κατασκευάσουν μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, την ηλεκτροδότηση αναλαμβάνουν ιδιώτες ή δημοτικές και κοινοτικές αρχές κατασκευάζοντας μικρά εργοστάσια.

Το 1950 υπήρχαν στη Ελλάδα 400 περίπου εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούσαν ήταν το πετρέλαιο και ο γαιάνθρακας που φυσικά εισάγονταν από το εξωτερικό.

Η κατάτμηση αυτή της παραγωγής, σε συνδυασμό με τα εισαγόμενα καύσιμα, εξωθούσε την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στα ύψη (τριπλάσιες ή και πενταπλάσιες τιμές απ' αυτές που ίσχυαν στις Ευρωπαϊκές χώρες). Το ηλεκτρικό λοιπόν ήταν ένα αγαθό πολυτελείας, αν και τις περισσότερες φορές παρεχόταν με ωράριο και οι ξαφνικές διακοπές ήταν σύνηθες φαινόμενο.

Για να εξαπλωθεί η ηλεκτρική ενέργεια ομοιόμορφα σε όλη τη χώρα και για να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά τόσο στη βιομηχανία όσο και στην ύπαιθρο, έπρεπε να υπάρξουν οι εξής προϋποθέσεις:

- Αξιοποίηση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πόρων, που απαιτούσε όμως τεράστιες επενδύσεις, οι οποίες δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από τους μεμονωμένους βιομηχάνους παραγωγής ενέργειας.

- Ενοποίηση της παραγωγής σε ενιαίο διασυνδεδεμένο δίκτυο, ώστε τα φορτία να επιμερίζονται σε εθνική κλίμακα.

- Ύπαρξη ενιαίου φορέα που θα επέτρεπε τον επιμερισμό του κόστους ανάμεσα στις κερδοφόρες και ζημιογόνες περιοχές.

Τις προϋποθέσεις αυτές κάλυψε η ΔΕΗ με τον πλέον επιτυχή τρόπο.

Έτσι τον Αύγουστο του 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, για να λειτουργήσει "χάριν του δημοσίου συμφέροντος" με σκοπό τη χάραξη και εφαρμογή μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής, η οποία μέσα από την εντατική εκμετάλλευση των εγχώριων πόρων, να κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα κτήμα και δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, στη φθηνότερη δυνατή τιμή.

Αμέσως με την ίδρυσή της, η ΔΕΗ στρέφεται προς την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας ενώ ξεκινά και η ενοποίηση των δικτύων σε ένα εθνικό διασυνδεδεμένο σύστημα. Τα πλούσια λιγνιτικά κοιτάσματα του ελληνικού υπεδάφους που είχαν νωρίτερα εντοπισθεί, άρχισαν να εξορύσσονται και να χρησιμοποιούνται ως καύσιμη ύλη στις λιγνιτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που δημιουργούσε. Παράλληλα, η Επιχείρηση ξεκίνησε την αξιοποίηση της δύναμης των υδάτων με την κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών στα μεγάλα ποτάμια της χώρας.

Αρκετά νωρίς, το 1956, αποφασίστηκε η εξαγορά όλων των ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης. Σιγά-σιγά, η ΔΕΗ εξαγόρασε όλες αυτές τις επιχειρήσεις και ενέταξε το προσωπικό τους στις τάξεις της.

Σ' όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας της, αγωνίστηκε και πέτυχε την ενεργειακή αυτονομία της χώρας και έφερε σε πέρας το σπουδαίο έργο του εξηλεκτρισμού της δημιουργώντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας.

Το ηλεκτρικό ρεύμα έφτασε με επάρκεια σε κάθε άκρη της ελληνικής γης. Από τα μικρά ακριτικά νησιά μας ως τους πιο απόμακρους οικισμούς της ορεινής Ελλάδας.»

Αυτά καταγράφονται στην ιστορική αναδρομή που παρουσιάζεται στην επίσημη ιστοσελίδα της ΔΕΗ Α.Ε.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το 1950 – 64 χρόνια πριν – η ΔΕΗ δημιουργήθηκε χάριν του «δημοσίου συμφέροντος» και προχώρησε στην εξαγορά των πολυάριθμων ιδιωτικών επιχειρήσεων που δρούσαν στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας η τιμή της οποίας έφτανε στο διπλάσιο ή τριπλάσιο ύψος από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στόχος της νέας – τότε – δημόσιας επιχείρησης ήταν «να κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα κτήμα και δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, στη φθηνότερη δυνατή τιμή».

Σήμερα – χάριν πάλι του «δημόσιου συμφέροντος» επιχειρείται μια πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας.

Το ξεπούλημα του δημόσιας επιχείρησης αλλά και του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα – εγώρια και ξένα, κυρίως γερμανικής προέλευσης.

Και φυσικά μαζί με την καταλήστευση των ενεργειακών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αποθεμάτων σε λιγνίτη και άνθρακα, θα ακολουθήσει η αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και στο χώρο της ενέργειας αλλά και η  επιβολή εξοντωτικών, έως και απαγορευτικών τιμών στο ηλεκτρικό ρεύμα για το μέσο Έλληνα πολίτη.

Αλλά ξεχάσαμε … σύμφωνα και με τον ανεκδιήγητο Ταμίλο … το ηλεκτρικό ρεύμα δεν αποτελεί κοινωνικό αγαθό …

Σε όλα αυτά, όμως, θα επανέλθουμε σύντομα …