Νέος κύκλος απολύσεων των διοικητικών υπαλλήλων στις 24 Μαΐου: στήριξη στον αγώνα των απεργών διοικητικών υπαλλήλων

  Σε νέο κύκλο απολύσεων μπαίνουν οι διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των διαπιστωτικών πράξεων, που περιλαμβάνουν τις λίστες των υπαλλήλων που περνούν σε διαθεσιμότητα, αντιστεκόμενοι με απεργίες στις απολύσεις που έρχονται στις 24 Μαΐου, με θύματα αυτή την φορά τους υπαλλήλους του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Με μοναδικό όπλο τις απεργίες οι εργαζόμενοι απέχουν από τις πανεπιστημιακές ασχολίες τους και διαμαρτύρονται για το αυτονόητο μια θέση στην αγορά εργασίας, την οποία κέρδισαν επάξια, συμβάλλοντας στην φήμη που έχουν αποκτήσει τα  προαναφερθέντα πανεπιστήμια στις αξιολογήσεις των πανεπιστημίων στο εξωτερικό. Στις απεργίες της 13ης και 14ης Μάη, οφείλουν να συμμετάσχουν όλοι όσοι σχετίζονται με το πανεπιστήμιο, ιδίως οι φοιτητές, όχι ως ανδρείκελα των παρατάξεων, αλλά ως αγωνιζόμενοι φοιτητές οι οποίοι επιθυμούν ένα ανοικτό πανεπιστήμιο. Αναγκαία κρίνεται επίσης η διεξαγωγή νέων γύρων συνελεύσεων, έχοντας ως στόχο τη συγκρότηση μετώπου απέναντι στο καθεστώς των διαθεσιμοτήτων.

  Μόλις λίγους μήνες μετά την πολύμηνη απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στο ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, η κυβέρνηση πιστή στις επιτάξεις των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, συνεχίζει την επίθεση της μέχρι να τσακιστεί κάθε λαϊκή κατάκτηση, βρίσκοντας αυτή την φορά νέα θύματα την ΑΣΟΕΕ και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Στον βωμό της "ανάπτυξης" της κυβέρνησης Σαμαρά, θα βρεθούν στο δρόμο της ανέχειας χιλιάδες εργαζομένων και η τροΐκανή  κυβέρνηση σπαταλώντας κροκοδείλια δάκρυα και κάνοντας αναίσχυντες δηλώσεις μπροστά από τον τηλεοπτικό φακό των Μ.Μ.Ε ( εξημέρωσης) θα υλοποιεί το όραμα των 150.000 απολύσεων στο δημόσιο. Βρισκόμαστε σε μια πρωτοφανή εργασιακή καμπή, καθώς έπειτα από τις απολύσεις θα επέλθουν συγχωνεύσεις σε υπηρεσίες, κατάργηση του δικαιώματος σε μόνιμη και σταθερή εργασία, υλοποιώντας τον εφιάλτη του εργασιακού μεσαίωνα.

  Επομένως, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πως οι φαμφάρες και οι υποσχέσεις του Υπ. Παιδείας περί ένταξης των απολυμένων σε θέσεις ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ ή η προσπάθεια περί μείωσης του αριθμού των διαθέσιμων πέφτουν στο κενό, ενώ η αγωνιώδης επιστολή των διοικητικών προς το Υπουργείο πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων.  Μπροστά λοιπόν στον ολοφάνερο κίνδυνο των απολύσεων ποιοί στέκονται στο πλευρό των υπαλλήλων; Ποία η θέση των Πρυτάνεων και των Συγκλητικών ή ακόμη των συνδικαλιστικών ηγεσιών; Ποία η στάση των φοιτητικών παρατάξεων έξω από τον χώρο του κυλικείου; Φυσικά οι παρίες του συστήματος, της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, συντελούν στο έργο της κυβέρνησης τους. Όμως, οι αριστερές παρατάξεις μήπως είναι ώρα να βγουν μπροστά σε έναν αγώνα χωρίς ψηφοθηρία, κομματικές αντιθέσεις και αγκυλώσεις; Οι φοιτητές που δεν υπάγονται σε συμφέροντα παρατάξεων και εκδηλώνουν την αντίθεση τους με συνειδητή αποχή, άκυρο ή λευκό είναι ώρα να σταθούν αλληλέγγυοι στο πλευρό των διοικητικών υπαλλήλων.

  Οι απολύσεις των διοικητικών άνοιξαν απλώς τους ασκούς του Αιόλου στην βάρβαρη επίθεση στις σχολές. Η υπολειτουργία των ιδρυμάτων, χωρίς γραμματειακή υποστήριξη θα επιφέρει την εφαρμογή των περίφημων συμβουλίων διοίκησης, την είσοδο εργολαβιών μέσα στα ιδρύματα, εταιρίες security ή ακόμα και αστυνομικό κιόσκι. Θα ακολουθήσουν οι διαγραφές 150.000 φοιτητών τον Ιούνιο, ενώ δεν αποκλείεται να ακολουθήσει η επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές. Οι περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων, το Σχέδιο Αθηνά Νο. 2 θα επιφέρουν την ποιότητα στην Ανώτατη Εκπαίδευση, την οποί ετοιμάζει η κυβέρνηση.

  Αποδεικνύεται λοιπόν πως το φλέγον ζήτημα της Παιδείας μας αφορά όλους, κυρίως τους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου. Τις απολύσεις του σήμερα, θα ακολουθήσουν οι απολύσεις του αύριο, οι ταξικοί φραγμοί θα επιφέρουν τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν. Μετά την υλοποίηση του οράματος απολύσεων της κυβέρνησης Σαμαρά, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι θα βλέπουν να καταδυναστεύονται τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί από το λαό με το αίμα του, ενώ οι ίδιοι θα φοβούνται να σηκώσουν το κεφάλι τους. Αυτή είναι η "ανάπτυξή" τους, αυτό είναι το μέλλον της χώρας που ετοιμάζουν. Ένας λαός χωρίς παιδεία και αντίδραση είναι καταδικασμένος να υποδουλωθεί και να κατακτηθεί από τους εφαρμοστές των μνημονίων και κατ' επέκταση από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Εκτός αν αντιδράσουμε και τους ανατρέψουμε!

( Το κείμενο δημοσιεύει στο Νέο Μέτοικο ο Μ … )