ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

   Στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 πέθανε ο Μάνος Λοΐζος, ο συνθέτης που στράφηκε ενάντια στον φασισμό μέσα από τα τραγούδια του και κυρίως μέσα από την ''γνωστή'' του στάμπα, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ. 31 χρόνια μετά, ο Παύλος Φύσσας έπεσε θύμα του φασισμού που αποδεικνύεται ότι  ''πέρασε''.

   Ένας φασισμός  ριζωμένος στην ελληνική κοινωνία, σε παρακρατικές οργανώσεις τις οποίες οπλίζει η βία, που δολοφονεί συμπολίτες μας για την ιδεολογία τους και το κράτος ''δικαίου'' αφήνει ατιμώρητες επιδεικνύοντας φανφάρες και κροκοδείλια δάκρυα.  Ο φασισμός αυτός στρέφεται ενάντια σε μετανάστες και σε αριστερούς μέχρι τώρα, μπορεί να μην σε απασχολεί αν δεν ανήκεις σ ' αυτές τις κατηγορίες αλλά αναλογίσου πως  είσαι ο επόμενος στον οποίο το παρακράτος θα χτυπήσει την πόρτα, απλέ πολίτη.

  Οι επιλογές σου στην κάλπη έστειλαν στην βουλή δολοφόνους, μεσσίες που θα σε απαλλάξουν από την μιζέρια της ύφεσης που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει και περιμένεις από μηχανής θεούς για να σε σώσουν. Μην γελιέσαι μόνο εσύ μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου, εσύ έχεις την δύναμη να αλλάξεις την φασιστική κοινωνία σου και να την μετατρέψεις σ' εκείνο που επιθυμείς, όντας ενεργό μέλος της. Αποδεικνύεται περίτρανα το ρητό του Hegel : το μόνο πράγμα που μαθαίνουμε από την ιστορία είναι ότι δεν μαθαίνουμε από την ιστορία.  Έφτασε λοιπόν η ώρα να γίνουν αλλαγές, τις οποίες εσύ ο ίδιος πρέπει να κάνεις και όχι να επιτρέπεις σε άλλους να αυθαιρετούν και να καταδυναστεύου την ζωή σου.

  Έκανες λάθη, είναι ανθρώπινο. Δεν εκτίμησες σωστά το ''δημοκρατικό δώρο'' που σου δόθηκε, την ψήφο. Δεν ήσουν ενεργός πολίτης στο πολίτευμα που προϋποθέτει ενεργούς πολίτες και όχι με εντολοδόχους, όπως η εκάστοτε κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Εσύ έδωσες εντολή να σε εκπροσωπούν και αυτοί αμαυρώνουν τη ζωή σου και σε καθιστούν υπεύθυνο για τα δικά τους σφάλματα, κάτι που δεν σε εκφράζει. Οι λάθος επιλογές σου συγχωρούνται και μπορούν να διορθωθούν. Όμως στις τελευταίες εκλογές έστειλες στο κοινοβούλιο να σε εκπροσωπήσει ένα κόμμα, του οποίου η ιδεολογία όπλισε το χέρι ενός δολοφόνου.

  Σ 'αυτό το τραγικό συμβάν είναι όλοι συμμέτοχοι:  το κόμμα και η ''ιδεολογία'' τρομοκρατίας του, ο δηλωμένος σ' αυτό το κόμμα δολοφόνος, οι ψηφοφόροι και... ΕΣΥ! Ναι, εσύ που ως ψηφοφόρος έχεις στα χέρια σου το αίμα του αδικοχαμένου Παύλου. Ενδεχομένως να μην είσαι εσύ ο ψηφοφόρος, και θεωρείς πως νίπτεις τας χείρας σου από το αθώο αίμα. ΛΑΘΟΣ!! Έχεις εξίσου την ίδια ευθύνη με τους άλλους συμμέτοχους γιατί με την απάθεια, με τον ωχαδερφισμό, με την απραξία σου, όντας μέρος ενός τέτοιου κοινωνικού συνόλου επέτρεψες να γίνει αυτή η δολοφονία και σιωπάς απέναντι στην επόμενη με την παθητική σου στάση.

  Προκειμένου να αποφευχθούν ανάλογες πράξεις πρέπει να αντιδράσουμε στον φασισμό, να κινητοποιηθούμε και να τον ανατρέψουμε. Στον φασισμό της κυβέρνησης και των οργάνων της, στο φασισμό ''ιδεολογιών'' που επιτρέπουν δολοφονίες και επικροτούν την βία όταν είναι σε βάρος αντιφρονούντων. Επιβάλλεται να εναντιωθούμε στον φασισμό που παράγουμε σαν κοινωνία. Χθες ήταν ο Παύλος, αύριο θα είναι κάποιος άλλος μέχρι να έρθει η δική σου σειρά. Εκτός και αν το ανατρέψεις μαζί μας.

  Καλούμε τον καθένα σας σε έναν αγώνα ενάντια στο φασισμό πολεμώντας τον με ''όπλα'' τις πορείες, την ενημέρωση και την διαρκή δραστηριοποίηση ενάντια στους φασιστικούς θεσμούς. Τα όρια των εκάστοτε τυράννων καθορίζονται από την ανοχή αυτών που καταπιέζουν σύμφωνα με τον Frederick Douglass. Εμείς δεν έχουμε πλέον άλλη ανοχή και αυτοί δεν θα σταματήσουν μέχρι να επιβάλλουν έναν νέο ολοκληρωτισμό. Αυτό θα γίνει όσο σκύβεις το κεφάλι, όσο φοβάσαι και υποκύπτεις... Ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσεις είναι να πας ενάντια σ' αυτούς μέχρι να τους ανατρέψεις.

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ' την αμέσως.

Δεν έχεις περιθώρια.

Γίνε μουγκός.

Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου

ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,

γιατί νομίζω πως θα' ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω

και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω

και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,

με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει:

ΜΙΛΑ!....

Αζίζ Νεσίν - απόσπασμα από το ποίημα, Σώπα μην μιλάς

Ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον

καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει

τι κρύβει μεσ’ τα δόντια του το ξέρω

καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν

και χάνονται βαθιά στα περασμένα

οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν

μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον

δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος

που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!

το κουρασμένο βήμα του το ξέρω

και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα

πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου

και δίπλα σου φτάσει κάποια μέρα

αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Berthold Brecht- Ο Φασισμός

( Το κείμενο δημοσιεύει στο Νέο Μέτοικο ο Μ … )