Ένας μικρός αριθμός – 50 περίπου – τεχνικών και εργαζομένων είναι οι μόνοι άνθρωποι που παραμένουν στον Πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, αψηφώντας τη ραδιενέργεια και τη φωτιά.
Και ίσως, είναι η τελευταία ελπίδα της Ιαπωνίας να εμποδίσει μια ευρύτερη πυρηνική καταστροφή.
Αυτοί οι γενναίοι άνθρωποι προσπαθούν να επιτύχουν αυτό το πολύ δύσκολο έργο τους μέσα στους λαβυρίνθους των εγκαταστάσεων και έχοντας μέσα στο βαθύ σκοτάδι να τους οδηγεί το λιγοστό φως από τους φακούς τους. Ακούνε τις περιοδικές εκρήξεις καθώς το υδρογόνο που δραπετεύει από τους αντιδραστήρες εκρήγνυται όταν έρθει σε επαφή με τον αέρα.
Αναπνέουν δύσκολα μέσα από τις βαριές συσκευές οξυγόνου που κουβαλούν στην πλάτη τους. Φορούν άσπρες, ολόσωμες στολές που προσφέρουν κάποια προστασία απέναντι στην αόρατη ακτινοβολία που απειλεί να διαπεράσει τα σώματά τους.
Οι 50 αυτοί άνθρωποι, ανώνυμοι εργαζόμενοι και τεχνικοί είναι αυτοί που έχουν παραμείνει μόνοι πίσω στο πυρηνικό εργοστάσιο. Οι περισσότεροι έχουν προσφερθεί εθελοντικά, για να στείλουν με πίεση θαλασσινό νερό πάνω στο επικίνδυνα εκτεθειμένο πυρηνικό υλικό και να εμποδίσουν – όσο μπορούν – μια ολοσχερή πυρηνική έκρηξη που θα έστελνε χιλιάδες τόνους ραδιενεργούς σκόνης ψηλά στον αέρα και θα οδηγούσε στην εξολόθρευση εκατομμυρίων συμπατριωτών τους.
Ο υπουργός Υγείας της Ιαπωνίας είπε ότι την Τρίτη αυξήθηκαν τα όρια για την επιτρεπόμενη έκθεση σε ακτινοβολία σε επίπεδα που είναι πέντε φορές μεγαλύτερα από την αντίστοιχη μάξιμουμ ακτινοβολία που επιτρέπεται να εκτεθεί ένας Αμερικανός εργαζόμενος σε πυρηνικό σταθμό.
Η αλλαγή αυτή σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι εργάτες μπορούν να παραμείνουν περισσότερο στο χώρο.
Η Tokyo Electric Power, η εταιρεία που διαχειρίζεται το σταθμό, δεν έχει πει σχεδόν τίποτε για τους εργάτες, ειδικότερα για το πόσο χρόνο αναμένεται να αντέξει ένας εργάτης την έκθεση στην ακτινοβολία.
Η περίπτωση της Φουκουσίμα δεν έχει φθάσει ακόμη στα επίπεδα του Τσερνομπίλ. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας στην Ουκρανία είχε εκραγεί και σκόρπισε τεράστια ποσά ακτινοβολίας για 10 μέρες το 1986.
Από τους εργαζομένους στον πυρηνικό αντιδραστήρα και τους πυροσβέστες που πολλοί εθελοντικά προσπάθησαν να περιορίσουν και κατόπιν να «θάψουν» τον αντιδραστήρα τον καιόμενο αντιδραστήρα, αν και δεν είναι καθαρό αν τους είχε ειπωθεί η αλήθεια για τους κινδύνους.
Μέσα σε τρεις μήνες, 28 από αυτούς πέθαναν από την έκθεση στην ακτινοβολία. Περίπου 19 πέθαναν ακόμη από εγκαύματα που υπέστησαν σε εκτεταμένα σημεία του δέρματός τους που κάηκαν από την ακτινοβολία, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της επιστημονικής επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών.
Οι άνθρωποι που δέχτηκαν την ακτινοβολία, αντιμετώπισαν σοβαρότατα προβλήματα αργότερα σύμφωνα με την έκθεση, ενώ αναφέρθηκε ένας αυξανόμενος αριθμός θανάτων από λευχαιμία και άλλους καρκίνους του αίματος.
Η ακτινοβολία που έχει καταγραφεί στην περιοχή του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα είναι αισθητά μικρότερη σε σχέση με εκείνη του Τσερνομπίλ. Όμως, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι συνθήκες μέσα στο σταθμό θα είναι ακόμη πιο σκληρές και επικίνδυνες για τους εργαζομένους.
Η Tokyo Electric έχει αρνηθεί να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τα ονόματα ή οτιδήποτε άλλο σχετικά με τους 50 τεχνικούς και εργάτες που παραμένουν πίσω στο σταθμό, ή αν αντιμετωπίζουν κάποια ασθένεια ή προβλήματα υπερβολικής κόπωσης.
Αν η εταιρεία προσπαθήσει να περιορίσει την έκθεση των εργατών στο σταθμό και καλέσει εκατοντάδες εθελοντών ώστε να ανακαλέσει τους 50, ίσως η περίπτωση του Τσερνομπίλ να προσφέρει κάποιο παράδειγμα.
Η πρώην Σοβιετική Ένωση είχε αναπτύξει ένα σύστημα για να περιορίσει την έκθεση των εργαζομένων στο Τσερνομπίλ, φέρνοντας εργάτες αναλογικά από όλες τις σοβιετικές δημοκρατίες.
«Έστειλαν περίπου 600.000 ανθρώπους για να καθαρίσουν τα ραδιενεργά κατάλοιπα γύρω από το σταθμό και να κτίσουν μια σαρκοφάγο» είπε ο δρ. Τζον Μπόις, καθηγητής ιατρικής στο Βάντερμπιλτ και επιστημονικός διευθυντής του Διεθνούς Επιδημιολογικού Ινστιτούτου στο Ρόκβιλ. Οι εργάτες είχαν σταλεί σε συγκεκριμένες ζώνες για περιορισμένες χρονικές περιόδους.
Το σίγουρο είναι ότι αυτή τη στιγμή που όλη η ανθρωπότητα παρακολουθεί με κομμένη ανάσα τα δραματικά γεγονότα στην Ιαπωνία, είναι πάλι ο προσωπικός ηρωισμός κάποιων ανθρώπων που καλούνται να προσφέρουν λύση στον εφιάλτη που αντιμετωπίζει η χώρα τους και ευρύτερα ο κόσμος μας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου