Διαπραγματεύσεων συνέχεια…

του M ...

 Η  διαπραγμάτευση πραγματοποιείται ανάμεσε σε δυο μέρη με αντικρουόμενα συμφέροντα που το καθένα απ΄ αυτά προσπαθεί να υλοποιήσει τους στόχους του.  Η επιτυχία της διαπραγμάτευσης βασίζεται στην ισορροπία δυνάμεων μεταξύ αυτών που διαπραγματεύονται. Χαρακτηριστικό πρότυπο διαπραγμάτευσης μεταξύ ισχυρού και αδύναμου μέρους θεωρείται ο διάλογος Αθηναίων - Μηλίων στην ιστορία του Θουκυδίδη, όπου οι αδύναμοι Μήλιοι υπεκφεύγουν στην δύναμη του ηθικού δικαίου, με τους ισχυρούς Αθηναίους να δηλώνουν ότι οι ισχυροί επιβάλλουν τη θέλησή τους από φυσική αναγκαιότητα. Αυτά ως εισαγωγή για όσους ελπίζουν σε κλίμα αλληλεγγύης και αγαστής συνεργασίας με τους ευρωπαίους εταίρους. Ας ασχοληθούμε με τις περιπτώσεις διαπραγμάτευσης της χώρας επί του ελληνικού δημοσίου χρέους και του μνημονίου.

 Ξεκινώντας ο Γεώργιος Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αυτός που πάλεψε με τα θηρία και κατόρθωσε να πάρει το μεγαλύτερο δάνειο όλων των εποχών μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις. Βεβαίως όλα αυτά μπορεί να τα πέτυχε εκβιαζόμενος, καθώς η μαμά του είχε μισό δις ευρώ στην λίστα Λαγκάρντ, όπως δήλωσε ο κ. Φασιανί στην Corielle de la Sera, ότι ο Σαρκοζί γνώριζε για τα λεφτά που είχε βγάλει στο εξωτερικό η κ. Παπανδρέου. Όλοι θυμόμαστε τις δηλώσεις περί Τιτανικού, ότι οι Έλληνες ζούσαν τόσα χρόνια πάνω από τις δυνάμεις τους, μαζί τα φάγαμε και τέτοια σχετικά κ ωραία σχόλια αποποίησης ευθυνών και στοχοποίησης του ελληνικού λαού.

 Το πακέτο διάσωσης περιελάμβανε 110 δις, τον όρο ότι η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να διεκδικήσει οικονομική βοήθεια εκτός των δανειστών της, απαγόρευση συμψηφισμού χρεών προς τους δανειστές της Ελλάδας, με τυχόν υποχρεώσεις των δανειστών (κατοχικό δάνειο), αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτηση από κάθε ασυλία που μας παρέχει η εθνική μας κυριαρχία, δυνατότητα του υπουργού οικονομικών να υπογράφει χωρίς να απαιτείται κύρωση συμβάσεων από την βουλή. Μετά ήρθε ο Παπαδήμος ο όποιος υπέγραφε ό,τι του έδιναν όποτε δεν θα ασχοληθούμε μιας και δεν διαπραγματεύτηκε.

 Περνάμε στον Ιούνιο του 2012 όπου ο νικητής των εθνικών εκλογών και μέχρι τότε αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, ταξίδεψε στο Βερολίνο. Ακολούθησε το κούρεμα PSI στα ασφαλιστικά ταμεία στους μικροομολογιούχους και δεν έγινε στους δανειστές, αποτελεί έμπνευση του υπουργού οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου. Κάπου εκεί να θυμηθούμε και τη συγκάλυψη στο σκάνδαλο Siemens.  Η κυβέρνηση υπέγραψε το μνημόνιο διάσωσης  πρωτογενές πλεόνασμα 3% στην αρχή, 4,5% στη συνέχεια και πάνω από 5% τα επόμενα χρόνια. Καμία χώρα  ποτέ στα χρονικά δεν κατάφερε να συγκεντρώσει πλεόνασμα πάνω από 5% από το 1980 ως σήμερα, εκτός από τη Νορβηγία που βρήκε εκατομμύρια τόνους πετρέλαιο και για κάποιους μήνες σημείωσε το παραπάνω πλεόνασμα.

 Κανένας δεν είπε μήπως υπερβάλετε με τους δημοσιονομικούς στόχους, ωστόσο κανείς δεν έκανε χρήση του όρου μείωσης του επιτοκίου σε περίπτωση επίτευξης. Ο διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ Olivier Blanchard δήλωσε ότι έγινε λάθος στους υπολογισμούς της τρόικας τον  Ιανουάριο του 2013 ,με τον δημοσιονομικό συντελεστή να είναι 0,5 και όχι 1,7%, υποτιμώντας τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας.

Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική που επιβλήθηκε στην Ελλάδα είναι 2 και 3 φορές σκληρότερη το ίδιο και η ανάπτυξη στην οικονομική ζωή της χώρας. Αντί για 25% ύφεση στην οικονομία και εκτίναξη της ανεργίας κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες την τελευταία 5εατια προκειμένου να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες θα μπορούσαμε με λιγότερο σκληρά μέτρα να είχαμε περιορίσει την ύφεση στο 10 με 12% και η ανεργία να συγκρατηθεί στο 15 ως 17% περίπου. Θα μπορούσαν να είχαν διασωθεί 300.000 θέσεις εργασίας.... Αλλά αυτούς τους πολιτικούς είχαμε, αυτά υπογράψανε, εκείνα προπαγανδίσανε σ' όλα αυτά δεν αντιδράσαμε.

 Με την νίκη και την διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ το Φεβρουάριο ζήσαμε 3 εβδομάδες "εθνικής ανάτασης" με τον κόσμο να βγαίνει και να διαδηλώνει υπέρ της διαπραγματευτικής πολιτικής της κυβέρνησης. Από τα 12 δις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης η τρόικα θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθούν 200 εκατομμύρια, με την ανθρωπιστική κρίση να αντιμετωπίζεται χωρίς δημοσιονομικό κόστος. Ξεκινήσαμε ότι θα διαπραγματευτούμε σκληρά χωρίς να κάνουμε λόγο για τη διαγραφή του χρέους. Μετά ότι θα διαπραγματευτούμε σκληρά, με το χρέος το οποίο όχι μόνο το αναγνωρίζουμε αλλά είναι και βιώσιμο, ότι θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα της ΔΕΘ ανεξάρτητα της γνώμης των δανειστών αρκεί να το εγκρίνουν ότι δεν θα πάρουμε τη δόση των 7 δις γιατί αυτά τα λεφτά επιστρέφουν στους δανειστές αλλά τελικά τα ζητήσαμε παρακαλώντας.

 Η πανούργα πολιτική μας που δήλωνε ο Υπουργός Οικονομικών είναι ότι δεν υποχωρούμε, ωστόσο το κρασί νερώθηκε υπερβολικά. Απέναντι οι εταίροι απειλούν με το μοναδικό όπλο που πετυχαίνεις ματ με μια κίνηση, να μην έχουν λεφτά τα ΑΤΜ αύριο το πρωί και εμείς καθόμαστε και ηθικολογούμε ότι ο Σόιμπλε είναι τιποτένιος και σκατένιος και ο Βαρουφάκης να εξηγεί με το γνωστό τουπέ, αυτό είναι διαπραγμάτευση! Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε ότι είμαστε οι ασθενέστεροι της διαπραγμάτευσης και οι συνομιλητές του ευρωπαϊκού τραπεζιού αποτελούν μέλη μιας οικονομικής μαφίας που διαπράττει μυστικές ληστείες με δράστες Υπουργούς Οικονομικών. Θα ήταν γόνιμο να καταλάβουμε ότι πλέον στην άκρα νεοφιλελεύθερη μορφή της Ευρωζώνης η οικονομία καθορίζει την πολιτική και όχι το αντίθετο.

 Η γκρίνια είναι η πιο απρόσφορη μέθοδος πολίτικης διαπραγμάτευσης ενώ οι απειλές ότι θα το κάνουμε Κούγκι ή κέντρο διερχομένων τζιχαντιστών προκαλεί απλώς ένα ελαφρύ μειδίαμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πολύ σύντομο διάστημα από τον Φεβρουάριο, μέχρι σήμερα που γράφεται το κείμενο αυτό, αντικατέστησε τις κορόνες με τις δικαιολογίες καταλήγοντας ότι μάλλον το ευρώ είναι φετίχ. Είτε το κυβερνητικό επιτελείο και η διαπραγματευτική πολιτική πίστευε ότι μπορούσε να μεταπείσει τους εταίρους και να τους κάνει να εκδηλώσουν το αγαθό πνεύμα συνεργασίας ίσων εταίρων, δηλαδή αφέλεια ασυγχώρητη. 'Η το κυβερνητικό σχήμα γνώριζε ότι αυτή θα είναι η έκβαση, δηλαδή κορόιδευε και ψηφοθηρούσε, ότι ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενοι. Έτσι αποδεικνύει ότι καμιά αλλαγή και καμιά τομή δεν συντελέστηκε στην πολιτική σκηνή, απλώς η  κυβέρνηση απέκτησε πιο όμορφο και νεανικό πρόσωπο.

 

 Κλείνοντας αυτόν τον απολογισμό ο ψήφος στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μοναδική κίνηση εμπιστοσύνης σε ένα αριστερό κόμμα που έχει κάνει αυτός ο λαός τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Κόντρα σε μια ιστορικών διαστάσεων διάψευση που κρίνεται αυτή την περίοδο, έργο μας είναι να καταδείξουμε ότι η Αριστερά δεν απαρτίζεται ούτε από αφελείς ούτε από υποκριτές. Η πραγματικότητα είναι εντός του ευρώ δεν μπόρεσες να διαπραγματευτείς  γιατί δεν είχες περιθώρια διαπραγμάτευσης. Γιατί βρίσκονται οικονομικά σκάνδαλα, προϋπογεγραμμένες συμφωνίες και ένα πείραμα που παρότι στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, συνεχίζεται μιας και το πειραματόζωο έχει μια τελευταία ρανίδα οικονομικού αίματος. Άποψη μας είναι ότι μονόδρομος είναι η ρήξη, αν και όσοι είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο ας το πράξουν προτού καθηλωθούμε υπόδουλοι σε μια ενδεχόμενη νέα συμφωνία. Η ενδιάμεση λύση είναι συμβιβασμός με πασπάλισμα κοροϊδίας και αυτή μακροπρόθεσμα είναι η χειρότερη λύση.