Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Γεγονότα πολλά, σκέψεις και προβληματισμοί … και στο βάθος Χριστούγεννα και τέλος της χρονιάς!





Καιρό είχαμε να τα πούμε …

Και μεσολάβησαν πολλά και διάφορα.

Τελικά πήραμε την περίφημη δόση από το Eurogroup … που τελικά δεν την έχουμε πάρει ακόμη.

Γιατί πρέπει να ξαναγοράσουμε τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου …
Που ήδη τα πληρώνουμε χρυσά …

Και φυσικά δανειζόμαστε  για να τα καταφέρουμε … πάλι με υπέρογκα επιτόκια.

Για ένα δημόσιο χρέος που … όλο το κουρεύουμε, το μειώνουμε … αλλά κατά τα άλλα σύντομα θα φθάσει στο 190% (!) του ΑΕΠ … μπορεί να φτάσει και στα 500 δις. ευρώ …
Και που ο στόχος του 2020 για χρέος  που θα έφθανε στο 120% για να είναι «βιώσιμο» - μικρή παρένθεση: όταν ξεκίναγε το Μνημόνιο πριν τρία περίπου χρόνια το χρέος ήταν γύρω στο 120% και τότε δεν ήταν βιώσιμο – έγινε με τη «δημιουργική λογιστική» των Βρυξελλών 124% (που θα σημαίνει ότι το χρέος θα είναι «βιώσιμο» πάλι …).
 Μόνο που υπήρχε και κρυφή εκτίμηση του εκλεκτού κ. Σόιμπλε ότι και αυτός ο στόχος θα υπολείπεται κατά 5,5, δις. ευρώ αυτών που απαιτούνται, για να είναι πραγματικά «βιώσιμο» το δόλιο το χρέος …

Και το γαϊτανάκι της κοροϊδίας συνεχίζεται αμείωτο …

Κατά τα άλλα από την κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε όλο αυτή η φαρσοκωμωδία ως νέα «εθνική επιτυχία» …

Που έδωσε την ευκαιρία στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, να  … ξεσαλώσει. Με ένα βίντεο στο προσωπικό του facebook, να αυτοπαρουσιαστεί ως νέος τροπαιοφόρος εθνεγέρτης.
 Με μια μικρή λεπτομέρεια; Το βίντεο αυτό ξεκινούσε με μια εθνική καταστροφή, τη Μικρασιατική, για να καταλήξει σε μια αντίστοιχη νεότερη … την ορκωμοσία του ίδιου ως πρωθυπουργού!

 Η «εποποιία» της κυβέρνησης συνεχίζεται βεβαίως  με το νέο «έπος» του φορολογικού νομοσχέδιου.

Που έρχεται, φεύγει, αναμορφώνεται, μεταλλάσσεται … και άλλα πολλά.

Που ωστόσο τιμωρεί όσους τόλμησαν σ’ αυτή τη χώρα να    έχουν παιδιά …
Που αποπειράθηκε να «εξομοιώσει» - … μάλλον στα πρότυπα ενός … μαοϊκού τύπου εξισωτισμού (!) – τη φορολογική κλίμακα ενός ανθρώπου που έχει ετήσιο εισόδημα 25 – 26000 ευρώ με εκείνον που μπορεί να έχει ένα ή δύο εκατομμύρια.

Αλλά ας είναι καλά πάλι ο Αντώνης Σαμαράς, που κατά δήλωσή του, είναι και «φίλος της μεσαίας τάξης», και δεν «άφησε» να περάσει αυτό το έκτρωμα … μέχρι να έρθει το επόμενο!

  Φυσικά, θα έχουμε και άλλα επεισόδια σ’ αυτό το ιδιαίτερα επίπονο σήριαλ διαρκών εξοντωτικών μέτρων σε βάρος του λαού μας. Που δυστυχώς δεν είναι σαν τα  … τούρκικα που ευδοκιμούν αυτή την περίοδο στα καθεστωτικά κανάλια και με τα οποία μπορεί κανείς να γελάσει με την γελοιότητα τους.

Κατά τα άλλα,  το τελευταίο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε και η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, για το μετασχηματισμό του σ’ ενιαίο κόμμα.

Με πολύ ενθουσιασμό και πλήθος συμμετεχόντων.

Με διακηρύξεις και ρητορεία αντιμνημονιακή και κάλεσμα για εκλογές και ανατροπή της κυβέρνησης.

Μόνο που κάπως έχει «θολώσει» η επίσημη πρόταση του κόμματος σχετικά με το χρέος:

 Επιδιώκει την οριστική διαγραφή του; Τη μερική διαγραφή του; Ένα νέο κούρεμα; Ή μήπως την επαναδιαπραγμάτευσή του – όπως υποστηρίζουν οι πιο «μετριοπαθείς» φωνές σ’ αυτό το χώρο; Ή και - όπως λένε κάποια στελέχη του -  ότι αναγνωρίζουν το χρέος στο σύνολό του;

Από τη Συνδιάσκεψη βγήκε και μια Κεντρική Πολιτική Επιτροπή … 300 ατόμων (sic!) ώστε να τακτοποιηθούν και οι εκπρόσωποι και όλων των τάσεων, συνιστωσών και άλλων τινών «εταίρων».

Όπου μεταξύ αυτών φιγουράριζαν και ορισμένα εξέχοντα στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, και ειδικότερα του «τσοχατζοπουλικού», όπως ο κ. Κοτσακάς, γνωστός επιτελάρχης του Άκη, ο κ. Ραυτόπουλος, «ένδοξος» πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, και άλλα επώνυμα στελέχη … που μάλλον ουδεμία ευθύνη φέρουν αφού μάλλον δεν  … γνώριζαν τι συντελούνταν τους χρόνους της λαμπρής  πασοκικής διακυβέρνησης.

Και η … πρωτοτυπία:
Ορίστηκαν κάπου και 90 μέλη του νέου «αριστίνδην» από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ …
 Σ’ ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται κόμμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, να ορίζονται αριστίνδην μέλη!
 Μια διαδικασία και ένας όρος που παραπέμπει σε κατεξοχήν συντηρητικά  πολιτικά και θεσμικά σώματα και όργανα.

Βεβαίως, από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και τις ελπίδες μεγάλου τμήματος της αριστερής και όχι μόνο κοινωνικής βάσης, γα μια διαφορετική προοπτική.

Αυτό εκφράζεται ως ένα βαθμό στις τελευταίες δημοσκοπήσεις στις οποίες αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, χωρίς όμως ένα  απόλυτα ξεκάθαρο προβάδισμα.

Υπάρχει δηλαδή το διπλό ενδεχόμενο – ή να μείνει καθηλωμένος σε κάποια ποσοστά που ωστόσο δεν θα του επιτρέπουν το σαφή σχηματισμό μιας άλλης κυβέρνησης
 Ή  να «εκτοξευθεί» πραγματοποιώντας ένα δημοσκοπικό και εκλογικό boom, κάτω από την απαίτηση της κοινωνίας για έξοδο από τη σημερινή κατάσταση.

Ωστόσο, αυτό συνδέεται και με ένα στρατηγικό δίλημμα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει μια στρατηγική του «ώριμου φρούτου» περιμένοντας να «σαπίσει» η τρικομματική κυβέρνηση και να έρθει αυτός «φυσιολογικά» ως  κυβερνητική λύση. Μια στρατηγική που εφάρμοζαν μέχρι τώρα οι συστημικές δυνάμεις του δικομματισμού και που τελικά σημαίνει «αρκετό νερό στο κρασί» του και μετατόπιση σε κεντροαριστερές θέσεις;

Ή θα ακολουθήσει μια στρατηγική ρήξης και ανατροπής που για πολλούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ουσιαστική διέξοδο από την κρίση;

Τα δύο προηγούμενα συνδέονται με το κλασικό στρατηγικό δίλημμα των αριστερών – και όχι μόνο – δυνάμεων: για τη φύση, το χαρακτήρα των πολιτικών συμμαχιών που θα επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα.

Αυτά, όμως, θα τα δούμε και στη συνέχεια.

Κατά τα άλλα η δημοσκοπική «επέλαση»  της ακροδεξιάς και της Χρυσής Αυγής συνεχίζεται, χωρίς ακόμη να φαίνονται σημεία ανάσχεσής της.

Το ΠΑΣΟΚ οδεύει εκεί που πραγματικά του αξίζει:
 Μετατρεπόμενο σε κομμάτια και θρύψαλα, ταξιδεύει για το «χρονοντούλαπο» της ιστορίας με τις χειρότερες δυνατές αναμνήσεις.

Ενώ τα στελέχη του εγκαταλείπουν το πλοίο που βυθίζεται, δημιουργώντας και «νέες» πολιτικές κινήσεις για τη «σωτηρία» της πατρίδας!

Κατά τα άλλα, Χριστούγεννα έρχονται …
Κάπως πιο γκριζωπά και συννεφιασμένα φέτος …

Και το τέλος μιας δίσεκτης χρονιάς …

Που όμως θα τα αντέξουμε και θα παλέψουμε να είναι όσο πιο ελπιδοφόρα γίνεται …
Γιατί έτσι μας αξίζει   …
Γιατί ίσως γιατί αυτή η μόνη πραγματική μας επιλογή …. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: