Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ο άνανδρος ψευτοτσαμπουκάς του εκπροσώπου της «Χρυσής Αυγής» και το υπόστρωμα της νεοναζιστικής και ακροδεξιάς βίας



Η βάρβαρη και χυδαία επίθεση του νεοναζιστή εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής στη Λιάνα Κανέλλη και τη Ρένα Δούρου κάνει ήδη το γύρο όλου του κόσμου.

Το γεγονός αποτελεί έμπρακτη και δημόσια απόδειξη της υφής  της συγκεκριμένης οργάνωσης που αποτελεί ενσάρκωση του εθνικοσοσιαλισμού στη χώρα μας.

Βεβαίως, μόνο τυχαία ή συμπτωματική δεν ήταν αυτή η εξέλιξη.

Με την ιδεολογία και τη νοοτροπία που χαρακτηρίζει αυτό το μόρφωμα παρόμοιες ή και χειρότερες ενέργειες ήταν απολύτως σίγουρο ότι θα συμβούν.

Ήδη η «Χρυσή Αυγή» εμπλέκεται σε πληθώρα επιθέσεων, προπηλακισμών, ακόμη και δολοφονικών ενεργειών σε βάρος όχι μόνο μεταναστών αλλά και σε βάρος Ελλήνων πολιτών.

 Η φυλετική, τυφλή, άνανδρη – αλλά και σεξιστική όπως αποδεικνύεται – βία χαρακτηρίζει τη δράση της.

Υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι ενέχεται σε προβοκάτσιες στη διάρκεια επεισοδίων και σε επιθέσεις σε βάρος πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς.

Στις τελευταίες εκλογές ένα μέρος πολιτών έδωσε την ψήφο του στη «Χρυσή Αυγή» ως μια εκδήλωση αντισυστημική και «αηδίας» προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα.

 Εκείνο που δεν είναι κατανοητό από αυτούς τους ψηφοφόρους είναι ότι η  «Χρυσή Αυγή» μόνο «αντισυστημική» δύναμη δεν είναι. Στην ουσία αποτελεί το βραχίονα των πιο μαύρων και σκοτεινών δυνάμεων της ελληνικής ολιγαρχίας. Είναι όργανο εκτροπής και προετοιμασίας ανώμαλων πολιτικών εξελίξεων με κύριο στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων των ισχυρών, παρά τις αντίθετες διακηρύξεις της.

Όπως άλλωστε ήταν και ο εθνικοσοσιαλισμός του Χίτλερ που εξέφρασε τις δυνάμεις του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου της Γερμανίας τη δεκαετία του 1930.

 Από την άλλη μάλλον σαν «κροκοδείλια» δάκρυα μπορούν να χαρακτηριστούν οι καταγγελίες των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν ήταν αυτές που φιλόξενα δέχτηκαν το ΛΑΟΣ στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου; Και πολύ περισσότερο ανέπτυξαν μια υπερσυντηρητική και ακροδεξιά ρητορεία στα θέματα της μετανάστευσης, της δήθεν αντιμετώπισης της εγκληματικότητας – την ίδια στιγμή που η πολιτική τους διόγκωνε αυτά τα προβλήματα – και έτσι στην ουσία εξέθρεψαν το «αυγό του φιδιού»;

 Και πώς αυτά τα φαινόμενα δεν θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια κοινωνία που σαρώνεται από τις πολιτικές του Μνημονίου, που η ανεργία έφτασε – επίσημα – στο 21% με 1.100.000 ανέργους και με το ανατριχιαστικό ποσοστό 52%  ανάμεσα στους νέους. Σε μια κοινωνία που συσσωρεύει οργή και απελπισία;

 Είναι προφανές  ότι υπάρχει δημοκρατικό χρέος για βαθιά και ουσιαστική αντιμετώπιση της απόπειρας εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας και ειδικότερα των νέων.

 Εγείρεται, όμως, ένα ερώτημα; Κατά πόσο η «Χρυσή Αυγή» μπορεί να λειτουργεί ως οργάνωση κοινοβουλευτική και συνταγματική; Να προστατεύεται δηλαδή από το Σύνταγμα και να μπορεί να απολαμβάνει τα προνόμια που της παρέχει αυτή η δυνατότητα;

Μια οργάνωση που οικοδομείται πάνω στην ιδεολογία του ναζισμού;

Που εξαπολύει το μίσος σε βάρος τόσο των μεταναστών αλλά και των ίδιων των Ελλήνων, καλλιεργώντας μια εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση.

 Που πολλά από τα μέλη της και ειδικότερα από τα προβεβλημένα στελέχη της εμπλέκονται σε εγκληματικές δράσεις, με δραστηριότητες του υποκόσμου, της νύχτας, της «προστασίας» σε διάφορες εγκληματικές δραστηριότητες;

Που καλλιεργεί την ωμή βία και πιθανόν είναι υπόλογη για σειρά εγκληματικών πράξεων;

Η γνώμη μας είναι ότι τέτοιου τύπο οργανώσεις κινούνται εκτός συνταγματικού πλαισίου και συνεπώς οι δημοκρατικοί θεσμοί οφείλουν να λάβουν μέτρα υπεράσπισής τους.

Βεβαίως, αυτά τα φαινόμενα δεν είναι μόνο ελληνικά.

Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μια σημαντική άνοδος της άκρας δεξιάς και νεοφασιστικών μορφωμάτων σε όλη την Ευρώπη ως συνέπεια της οξύτατης οικονομικής κρίσης που διατρέχει ολόκληρη την ήπειρο.

 Η δράση των νεοναζιστικών μορφωμάτων συνδέεται πέρα από την εκλογική τους παρουσία με πράξεις ωμής και ακραίας βίας.

Όπως για παράδειγμα στη Γερμανία, η δράση συμμορίας νεοναζιστών που δολοφόνησε μετανάστες, μεταξύ των οποίων και έναν Έλληνα.

Η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας – καθυστερημένα και υποκριτικά – ζήτησε «συγγνώμη» από τις οικογένειες των θυμάτων.

Όμως, το συνταγματικό δικαστήριο αυτής της χώρας «απέτυχε» αρκετές φορές  να χαρακτηρίσει αντισυνταγματική τη δράση του «Εθνικού» - ναζιστικού προσανατολισμού – κόμματος, μέλη του οποίου ήταν και οι δράστες αυτών των δολοφονιών.

 Πρόσφατη, ακόμη, είναι και η σφαγή δεκάδων νέων – 77 νεκροί και 242 τραυματίες - από το νεοναζιστή δολοφόνο Μπρέιβικ στη Νορβηγία. Το ανατριχιαστικό είναι ότι η νορβηγική ακροδεξιά στην ουσία στηρίζει τον αιμοδιψή δολοφόνο αφού μέλη της παρουσιάστηκαν ως «μάρτυρες υπεράσπισης» του  στις 31 Μαΐου στη δίκη που διεξάγεται αυτή την περίοδο στη νορβηγική πρωτεύουσα.

Οι «μάρτυρες» αυτοί υποστήριξαν ότι η Νορβηγία «απειλείται» από τη μετανάστευση των Μουσουλμάνων – ένα επιχείρημα που χρησιμοποίησε και ο ίδιος ο Μπρέιβικ. Ο Arne Tumyr, ο οποίος είναι επικεφαλής μιας οργάνωσης που ονομάζεται «Σταματήστε την Ισλαμοποίηση της Νορβηγίας» και ο Tore Tvedt, ιδρυτής του ακροδεξιού μορφώματος Vigrid, υποστηρίζουν ότι βρίσκονται σε «πόλεμο με το Ισλάμ» και ότι «αν επικρατήσουν οι Μουσουλμάνοι, το Νορβηγικό έθνος θα εξαφανιστεί».

Τώρα, αν αυτές οι απόψεις σας θυμίζουν κάποιες αντίστοιχες που εκφράζονται και στη δική μας κοινωνία, ας αναλογιστούμε ότι ίσως δεν βρίσκεται μακριά η εποχή όπου και στην Ελλάδα θα βιώσουμε αντίστοιχες φρικαλέες καταστάσεις.

Ας δράσουμε, προτού είναι πολύ αργά.

Ας μην επιτρέψουμε να διογκωθούν αυτά τα φαινόμενα στη χώρα που καυχιέται ότι γέννησε τη δημοκρατία.

Το βίντεο που ακολουθεί είναι αρκετά διδακτικό για  αντίστοιχες πρακτικές στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία.




Δεν υπάρχουν σχόλια: