Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Τρόμος και αθλιότητα στο … Δ΄ Ράιχ! Ένας αυτοσχεδιασμός πάνω στις σκέψεις του Μπέρτολντ Μπρεχτ






Μπορεί ο χακτηρισμός Δ΄ Ράιχ να φαντάζει βαρύς.

Όμως αρκετοί είναι αυτοί που με αυτό τον τρόπο χαρακτηρίζουν  τη νέα «γερμανική» Ευρώπη ή έστω την ευρωζώνη.

Όπου η Μέρκελ και οι όμοιοί της επιχειρούν – και σε μεγάλο βαθμό το έχουν επιτύχει – να επιβάλον τον «σιδηρούν» γερμανικό νόμο, της αυστηρής δημοσιονομικής πεοθαρχίας και συμμόρφωσης.

Περιχαρείς αυτό ανακοίνωσαν για την τελευταία συμφωνία οι 25 από τους 27 «ηγέτες» μετά την τελευταία σύνοδο στις Βρυξέλλες.  

Βέβαια, η Άγκελα Μέρκελ παρουσιάστηκε ασυγκίνητη από την ευφορία που επικράυησε μετά τη Σύνοδο  Κορυφής. 

Ωστόσο η … αθλιότητα ταξιδεύει στην ευωζώνη και ευρύτερα στην Ευρωπαίκή Ένωση.

Και φυσικά πάνω απ’ όλα στη δική μας χώρα, την Ελλάδα.

Έτσι, η ανεργία στις χώρες της ευρωζώνης έφτασε τον Ιανουάριο του 2012 σε νέο ρεκόρ. 10,7% του εργατικού δυναμικού ή περίπου 17 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι.

Ενώ στο σύνολο των 27 χωρών  της ΕΕ η ανεργία φτάνει  στο 10,1% ή σε ένα συνολικό αριθμό των 24,3 εκατομμυρίων ανθρώπων!

Τα δεδομένα αυτά ήρθαν στο φως μετά την ανακοίνωση  ότι η ΕΚΤ θα δώσει 530 δις. ευρώ σε 800 τράπεζες.

Στις χώρες που εφαρμόζεται, βέβαια, η πιο σκληρή λιτότητα  η ανεργία  καλπάζει επίσης.

Στην Ιταλία σκαρφάλωσε στο 9,2%, το υψηλότερο ποσοστό τους τελευταίους μήνες.

Στην Ισπανία – που είναι η πρωταθλήτρια στην ανεργία εντός της ευρωζώνης – έχει φτάσει στο 23,3% ενώ στους  η ανεργία των νέων έχει φτάσει στο 50%!!!

Στην Ελλάδα, που είναι η «δευτεραθλήτρια» χώρα, έχει ξεπεράσει το 20% επίσημε και τρέχει προς το 25%.

 Τρόμος και αθλιότητα, λοιπόν για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης.

Με διαρκή φόβητρα να μπαίνουν μπροστά τους.

Όπως αυτός που καθημερινά προβάλλεται και στους Έλληνες πολίτες με την επαπειλούμενη πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ.


Και ο λαός οφείλει να είναι υπάκουος στη μοίρα του …

Μέσα από τον τρόμο και την ανασφάλεια.

Και τη διαρκή, την καθημερινή πλύση εγκεφάλου ώστε να ξεχνά ότι καθημερινά βιώνει την πτώχευση και την εξαθλίωση.

Με κατ’ επίφαση δημοκρατικούς θεσμούς και διορισμένους κυβερνήτες.

Με τα κοινοβούλια να καταντούν καρικατούρες και το Σύνταγμα να μένει διάτρητο από τις παραβιάσεις.




Οι «προδότες» …

Γνωρίζουμε ότι μπορεί σήμερα ο όρος «προδότης» να φαντάζει βαρύς και ορισμένοι να μην τον δέχονται …

Ωστόσο αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί να χαρακτηριστεί εκείνος που εθελοντικά και συνειδητά ξεπουλάει το λαό του.

Τον οδηγεί σε ανείπωτη δυστυχία και την έσχατη ένδεια – στο όνομα βέβαια της σωτηρίας του.

Και απεμπολεί την εθνική  κυριαρχία ενώ αποδέχεται τις ταπεινώσεις, τις προσβολές, χαρακτηρίζει τον ίδιο του το λαό «κλέφτη», «διεφθαρμένο».

Δέχεται τους τοποτηρητές  και επιτρόπους.

Και  την επιβολή  «οπερετικών» κυβερνήσεων  που το μόνο προτέρημά τους είναι η συμμόρφωση προς  τις εντολές των κυρίων τους.

Μα «ο δρόμος δεν θα τους ξεχάσει …»

Κι ας μην ήρθε το πλήρωμα του χρόνου …

Ή μήπως ήρθε;





Με την ένταση της αυταρχικής βίας και της καταστολής, με τη χρήση ακόμη και παρακρατικών μηχανισμών πρέπει πάση θυσία να επιβληθεί το καθεστώς του Μνημονίου.

Το ζήσαμε στην Αθήνα και σ’ άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Κατά τα άλλα ο … πετυχημένος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αυτός που δεν… διέταξε να πέσουν σε ειρηνικούς διαδηλωτές, τόνοι χημικών, μπορεί να διεκδικεί την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ προκειμένου να … σώσει και αυτός την Ελλάδα.





Ο έλεγχος και ο περιορισμός του «ελεύθερου φρονήματος» είναι  προϋπόθεση για την επιβίωση ενός τέτοιου καθεστώτος. Του Μνημονιακού καθεστώτος.

Πρέπει να ελεγχθούν και να περιοριστούν οι αντίθετες απόψεις.

Εν ανάγκη να επέμβει το … ΕΣΡ για να χαλιναγωγήσει ατίθασες φωνές.

Να κλείσουν και μερικά έντυπα που ασκούν κριτική.

Ακόμη και στο διαδίκτυο να μπει  φραγμός στην ελεύθερη διακίνηση των  ιδεών.

Γιατί αρκετά και αρεστά μπορεί να είναι μόνο κάποια ανώδυνα «καλαμπούρια» - και οι χαζοχαρούμενες,  αποβλακωτικές εκπομπές των mainstream Μέσων Ενημέρωσης.  





Και η δικαστική εξουσία πρέπει να συμμορφώνεται.

Να είναι ελεγχόμενη.

Να αγνοεί δικαιώματά του.

Και να είναι υπάκουη στις οδηγίες των πολιτικών κυρίαρχων.






 Στην εποχή του Γ΄ Ράιχ  πολλές φορές μαθητές κατέδιδαν τους δασκάλους τους, ακόμη και τους πατεράδες τους.

Στην εποχή του «νέου Ράιχ» η κατ’ ευφημισμόν υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, καλεί τους καθηγητές να γίνουν ανθρωποφύλακες. Να παρακολουθούν και να τιμωρούν τους  μαθητές τους για «οποιαδήποτε ανάρμοστη» συμπεριφορά».

 Σε μια παιδεία που κατεδαφίζεται καθημερινά.

Χωρίς βιβλία και βασικά μέσα.

Να «συμμορφώνουν» μια γενιά που το μέλλον της το έχουν υποθηκεύσει η κυρία αυτή και οι όμοιοί της.   





Πόσο αναλλοίωτα μένουν ορισμένα πράγματα.

Οι «υποσχέσεις»  για μια καλύτερη ζωή που δεν έρχεται ποτέ.

Εκείνο που έρχεται είναι οι «θυσίες και οι φόροι».

Η καθημερινή επιβίωση με το ζόρι.






Πολλές φορές οι λαοί υποχωρούν στον τρόμο και τους εκβιασμούς.

Ξεγελιούνται από τις δημαγωγίες.

Και αναδεικνύουν με την ψήφο τους τυράννους τους.  Αυτούς που τους καταδυναστεύουν και τους «σώζουν» επιβάλλοντας τις πιο σκληρές θυσίες.

Εκλογές έρχονται.

Ας μη το ξεχάσουμε…









Η «νέα τάξη» - σήμερα το νέο οικονομικό imperium – απειλεί να καταβροχθίσει συνεχώς και άλλους λαούς.

Η Ελλάδα πρέπει να γίνει παράδειγμα και υπόδειγμα για όλη την Ευρώπη.

Ώστε και οι υπόλοιποι να «συμμορφωθούν» προς τους σιδερένιους κανόνες.

Βέβαια, ορισμένα από αυτά τα μέτρα εξόντωσης και εξαθλίωσης μπορεί να έχουν εφαρμοστεί στην ίδια την ηγεμονεύουσα χώρα, την ίδια τη Γερμανία.

Για την ακρίβεια, ειδικότερα στην Ανατολική Γερμανία, όπου εφαρμόστηκαν  πολιτικές οικονομικού, κοινωνικού και εργασιακού ντάμπινγκ. Η ίδια η Ανατολική Γερμανία αντιμετωπίστηκε σαν οικονομική αποικία.



Η «διχόνοια», η αντιπαλότητα των δυνάμεων που αντιμάχονται αυτό το αντιλαϊκό καθεστώς, είναι αυτή που τελικά το ευνοεί και διευκολύνει τη συντήρηση και συνέχισή του.

Αντίθετα η πιο πλατιά και ενιαία δράση και κινητοποίηση, η διαμόρφωση πολιτικών, προγραμματικών θέσεων και ενός νέου συσχετισμού εξουσίας είναι αυτό που μπορεί να το ανατρέψει.




Δεν υπάρχουν σχόλια: