Μπορεί σήμερα να κορυφώνονται οι αποκριάτικες εκδηλώσεις.
Άλλοι όμως κρατούν τα πρωτεία της υποκριτικής μεταμφίεσης και της ασύδοτης ψευδολογίας.
Είναι οι πολιτικοί ταγοί αυτής της χώρας που έχουν ξεπεράσει κάθε όριο παραπλάνησης και ωμών ψεμάτων.
Είναι αυτοί οι οποίοι «πανηγύρισαν» αυτή τη βδομάδα για τη νέα «σωτηρία» της χώρας μετά την ψήφιση του νέου Μνημονίου για την εφαρμογή του PSI.
Είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι οι επιλογές τους αποτελούν μονόδρομο κινδυνολογώντας ασταμάτητα και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό.
Κατά τα άλλα θα μας «σώσουν» υποστηρίζοντας ότι μέχρι το 2020 θα γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Ταυτόχρονα καθημερινά θερίζουν τα τελευταία δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, κατεδαφίζουν κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και οδηγούν την κοινωνία σε απόγνωση και την οικονομία σε πλήρη καταβαράθρωση.
Είναι οι υπερασπιστές του Μνημονίου και της τρόικα. Η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου, ο Βενιζέλος, υπουργός Οικονομικών και επίδοξος νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο Αντώνης Σαμαράς, αρχηγός της ΝΔ και διεκδικητής της πρωθυπουργίας.
Μαζί και όλοι όσοι τους στηρίζουν εντός και εκτός της Βουλής.
Και τα ισχυρά συγκροτήματα των Μέσων Ενημέρωσης που σε διατεταγμένη υπηρεσία καθημερινά παραπληροφορούν τους Έλληνες πολίτες.
Όλοι αυτοί, πειθήνια όργανα της τρόικα και των ξένων δανειστών, στήνουν ένα αντιδημοκρατικό – στην προοπτική του ολοκληρωτικό – καθεστώς: το καθεστώς του Μνημονίου, με χαρακτηριστικά του τη στυγνή οικονομική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα, την κοινωνική εξαθλίωση και το οποίο θα θωρακίζεται από τη μια με τον απόλυτο έλεγχο στην πληροφόρηση και από την άλλη από ένα εντεινόμενο πλέγμα αυταρχικών μέτρων και αυταρχικής καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων.
Ωστόσο, η ωμή αλήθεια είναι δύσκολο να καταπνιγεί.
Ήδη σε λιγότερο από βδομάδα εφαρμογής της νέας «σωτηρίας» οι μάσκες έχουν πέσει (παρά την αποθέωση του καρνάβαλου λόγω των ημερών).
Σύμφωνα με τον Κλέμενς Φουστ, σύμβουλο του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, η Ελλάδα «βρίσκεται ήδη σε συντεταγμένη χρεοκοπία».
Ενώ οι Financial Times η τρόικα αναλαμβάνει την «επανίδρυση του ελληνικού κράτους».
Έτσι έρχονται οι 160 – ίσως και περισσότεροι – «επόπτες» και λογιστές της τρόικα που θα ενισχύσουν το προσωπικό της task force.
Αυτά είναι τα παρεπόμενα της νέας συμφωνίας τα οποία κάνουν κομμάτια και θρύψαλα την εθνική μας κυριαρχία.
Σήμερα, όμως, θέλουμε να εστιάσουμε στα ασύστολα ψεύδη τόσο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και της ίδιας της τρόικα και των ιθυνόντων της ΕΕ.
Διότι και με τα νέα εξοντωτικά μέτρα καμία «σωτηρία» δεν θα προκύψει.
Τίποτε –ακόμη και η πιο εξτρεμιστική λιτότητα που επιβάλλουν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας δεν μπορεί να φέρει τα προσδοκώμενα από αυτούς αποτελέσματα.
Τη σκληρή αυτή πραγματικότητα αποκαλύπτουν και οι μυστικές εκθέσεις της ίδιας της τρόικα πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup την προηγούμενη Δευτέρα.
Όπου ούτε λίγο ή πολύ αναφέρεται ότι ούτε μέχρι … το 2030 ενδέχεται να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος στο βαθμό που συντελέσουν διάφοροι αρνητικοί παράγοντες.
Με άλλα λόγια η προσδοκία είναι ότι σε … είκοσι χρόνια και πλέον μπορεί να φτάσει το ελληνικό χρέος σε μέγεθος που να μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμο.
Μέχρι τότε το άμεσο και μακροπρόθεσμο μέλλον της Ελλάδας είναι να μετατραπεί σε οικονομική αποικία των ισχυρών εταίρων και σε κοινωνική έρημο.
Για την επιβεβαίωση αυτών των διαπιστώσεων παραθέτουμε εκτεταμένα αποσπάσματα από τις «μυστικές» εκθέσεις της τρόικα τις οποίες ανασύραμε από πηγές του Διαδικτύου.
Η πρώτη έγινε στις 15/11/2011 πριν τη συμφωνία του Οκτωβρίου. Η δεύτερη στις 21/2/2012.
Στο τέλος – ας μας συγχωρήσουν οι αναγνώστες για το μέγεθος της δημοσίευσης – θα παραθέσουμε αυτούσια και τα δύο κείμενα γιατί θεωρούμε ότι έχουν ιδιαίτερη αξία.
Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι δύο εκθέσεις αρχίζουν με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο:
Η πρώτη αναφέρει:
«Μετά την τέταρτη αναθεώρηση, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει στραφεί προς το χειρότερο …».
Ενώ η δεύτερη ξεκινά με τη διαπίστωση:
«Μετά την πέμπτη αναθεώρηση, ένας αριθμός εξελίξεων έχει καταστήσει αναγκαία την αναθεώρηση του πακέτου διάσωσης. Τα αποτελέσματα του 2011 ήταν χειρότερα από τα αναμενόμενα – και για την ανάπτυξη και για το δημοσιονομικό έλλειμμα …».
Μια ξεκάθαρη ομολογία αποτυχίας.
Ομολογία για την εφαρμογή μιας αποτυχημένης πολιτικής που ωστόσο επιμένουν δογματικά να την εφαρμόζουν σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.
Ιδιαίτερα θα σταθούμε στην τελευταία έκθεση που φέρει ημερομηνία 21/2/2012.
Σύμφωνα με την έκθεση της τρόικα «η αξιολόγηση του προγράμματος δείχνει ότι, στο βασικό σενάριο, το δημόσιο χρέος θα πέσει στο 129% περίπου το 2020, παραμένοντας πάνω από το 120% επί του ΑΕΠ που έθεσαν ως στόχο οι Ευρωπαίοι ηγέτες τον Οκτώβριο. Τα αποτελέσματα δείχνουν την ανάγκη για επιπρόσθετη απομείωση του χρέους από τον επίσημο ή ιδιωτικό τομέα ώστε η δυναμική του χρέους να αποκτήσει πτωτική πορεία …»
Η τρόικα συνεχίζει αναφέροντας: « Υπάρχουν αξιοσημείωτοι κίνδυνοι. Με δεδομένη τα υψηλά προσδοκώμενα επίπεδα και το παλαιότερο χρέος, οι προοπτικές η Ελλάδα να καταστεί ικανή να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα χρόνια που ακολουθούν το τέλος του νέου προγράμματος είναι αβέβαιες και απαιτούν μεγαλύτερη ανάλυση».
Ακόμη « … υπάρχει μια θεμελιώδης ένταση μεταξύ των στόχων του προγράμματος για μείωση του χρέους και για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, καθώς η εσωτερική υποτίμηση που είναι αναγκαία για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ένα υψηλότερο χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ στο εγγύς μέλλον. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ένα σενάριο που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία εμπεριέχει την εσωτερική υποτίμηση μαζί με βαθύτερη ύφεση (εξαιτίας της συνεχιζόμενης καθυστέρησης στις δομικές μεταρρυθμίσεις, στη δημοσιονομική πολιτική και στην υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων).
Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα μια ακόμη μεγαλύτερη και υψηλότερη δυναμική του χρέους, που θα οδηγούσε το χρέος ψηλά ως και στο 160% του ΑΕΠ το 2020. Με δεδομένους αυτούς τους κινδύνους, το ελληνικό πρόγραμμα είναι επιρρεπές σε “ατυχήματα”, με ερωτήματα και προβλήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα του να επικρέμονται πάνω του».
Στη συνέχεια παρουσιάζονται ορισμένες αναθεωρημένες προβλέψεις σε ορισμένες διαστάσεις:
«Ο δρόμος για την προβλεπόμενη ανάκαμψη έχει αναπροσαρμοστεί. Τρεις παράγοντες συνέβαλαν στο νέο προφίλ: α΄) η χειρότερη από την αναμενόμενη επίδοση για το 2011 (ανάπτυξη κάτω από το -6% σε σχέση με το προβλεπόμενο -5,5%), β΄) ο περιορισμός της πρόβλεψης για την παγκόσμια ανάκαμψη το 2012 – 13 για την Ευρώπη (και παγκόσμια), και γ΄) το αναθεωρημένο πακέτο θα δημιουργήσει την τάση για εμβάθυνση των αντιθέσεων αρχικά, αλλά θα δώσει ώθηση για ανάκαμψη (με τη βελτίωση του κόστους εργασίας, το οποίο δια μέσου και άλλων δομικών μεταρρυθμίσεων που υπολογίζονται στο πρόγραμμα, θα μεταφραστεί στην αύξηση της τιμής της ανταγωνιστικότητας και σε υψηλότερες επενδύσεις).
Η δημοσιονομική διαδρομή έχει επίσης αναπροσαρμοστεί. Το αναθεωρημένο σχέδιο περιλαμβάνει α΄) το χειρότερο από το αναμενόμενο αποτέλεσμα του 2011 (το έλλειμμα υπολογίζεται στο 9,25% του ΑΕΠ και όχι στο 9%) και β΄) την αναπροσαρμογή για το 2012 του στόχου για το πρωτογενές έλλειμμα (από 0,2 στο -1% του ΑΕΠ)».
Κατά τα άλλα ο δρόμος που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης της τάξης του 4,25% του ΑΕΠ κατά το 2014, θα απαιτήσει και «επιπρόσθετα μέτρα».
«Οι ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν αυξηθεί. Σύμφωνα με διάφορα τεστ, αυτές οι υψηλότερες ανάγκες προσδιορίστηκαν σε επιπλέον 10δις. ευρώ (50 αντί για 40 δις. ευρώ)».
Κατά την τρόικα « οι προοπτικές επιστροφής στις αγορές έχουν γίνει περισσότερο δυσμενείς. … είναι αμφίβολο αν η πρόσβαση στις αγορές μπορεί να αποκατασταθεί στο άμεσο διάστημα μετά το πρόγραμμα και αυτό στο βαθμό που υλοποιηθεί η προβλεπόμενη από το πρόγραμμα μείωση του χρέους».
Όσον αφορά τη δυναμική του χρέους στην έκθεση αναφέρονται:
«Οι προβλέψεις δείχνουν ότι, κάτω από το βασικό σενάριο, και πριν από κάθε άλλη περαιτέρω δράση για τη μείωση του χρέους, το ποσοστό του χρέους θα πέσει στο 129% του ΑΕΠ το 2020. Αυτό είναι αξιοσημείωτα πάνω από το στόχο που είχε τεθεί από του Ευρωπαίους ηγέτες κατά τη διάρκεια της Συνόδου του Οκτωβρίου (120% του ΑΕΠ). Και πάνω από το ανώτερο όριο που θα μπορούσε να θεωρηθεί βιώσιμο το χρέος για την Ελλάδα.
Με τους όρους της δυναμικής του χρέους, το PSI θα βοηθήσει στην αρχική μείωση του χρέους αλλά στη συνέχεια αυτό θα εκτιναχτεί ξανά στο 168% του ΑΕΠ το 2013 εξαιτίας της συρρικνωμένης οικονομίας και των ανολοκλήρωτων δημοσιονομικών προσαρμογών. Οι ανάγκες επίσημης χρηματοδότησης θα ανέλθουν πιθανόν στα 170 δις. ευρώ ανάμεσα στο 2012 και 2014 ενώ επιπρόσθετες δράσεις για τη μείωση του χρέους ( σχεδόν 136 δις. ευρώ επιπρόσθετα από όσα υπολογίζονται στο υπάρχον πρόγραμμα).
Για την περίοδο 2015 – 2020 οι ανάγκες για επίσημη οικονομική υποστήριξη θα μπορούσαν να ανέλθουν σε 50 δις. ευρώ επιπλέον, αν και ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι λίγο χαμηλότερος αν η Ελλάδα θα ήταν ικανή να αποκτήσει μια περιορισμένη πρόσβαση στις αγορές τα τελευταία έτη της δεκαετίας».
Στην έκθεση προσδιορίζονται επίσης ορισμένες πολιτικές:
«Αν το πρωτογενές ισοζύγιο παραμείνει κάτω από 2,5% του ΑΕΠ (ένα επίπεδο που τώρα επεκτείνεται στο 2014), θα βρεθεί τότε σε μια διαρκώς αυξανόμενη τροχιά. Οι σημαντικές αποκλίσεις στις ιδιωτικοποιήσεις (μόνο 10 δις. ευρώ έχουν υλοποιηθεί από τα 46 δις. που προβλέπονται μέχρι το 2020), αυτό θα οδηγούσε σε αξιοσημείωτη αύξηση του χρέους, και θα επιβραδύνει την πτωτική πορεία, οδηγώντας σε ένα χρέος της τάξης του 148% επί του ΑΕΠ το 2020.
Μακρο- παράμετροι. Τα αποτελέσματα σχετικά με το χρέος παραμένουν εξαιρετικά ευαίσθητα σε σχέση με την ανάπτυξη ή την ταχύτερη εσωτερική υποτίμηση. Μια συνεχιζόμενη ονομαστική ανάπτυξη – και με σταθερό το πρωτογενές ισοζύγιο – θα μπορούσε να στείλει το χρέος στο 143 % του ΑΕΠ.
Επίσης, η ευαισθησία των επιτοκίων αυξάνεται εξαιτίας του επιτοκίου που ορίζουν οι επίσημες πηγές χρηματοδότησης ( αφού η Ελλάδα παραμένει έξω από τις αγορές για περισσότερο από μια δεκαετία).»
Σε άλλο σημείο της έκθεσης αναφέρεται:
« Η δυναμική του χρέους σε ένα εναλλακτικό σενάριο …
Οι ελληνικές αρχές είναι πιθανόν να μη μπορέσουν να προχωρήσουν τις δομικές μεταρρυθμίσεις και τις πολιτικές προσαρμογές στο ρυθμό που απαιτούνταν κατά το βασικό σχεδιασμό. Η μεγαλύτερη ευελιξία των μισθών μπορεί στην πράξη να γνωρίσει αντίσταση από κατεστημένα συμφέροντα. Και οι μεταρρυθμίσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον μπορεί να μείνουν καθηλωμένες εξαιτίας των γραφειοκρατικών καθυστερήσεων. Από την πολιτική άποψη, μπορεί να η Ελλάδα να χρειαστεί περισσότερο χρόνο από όσο υπολογίζεται για να προσδιορίσει και να προωθήσει τις αναγκαίες δομικές οικονομικές και δημοσιονομικές προσαρμογές ώστε να βελτιώσει το πρωτογενές ισοζύγιο από -1 στο 4,25% του ΑΕΠ, περιλαμβανομένων και της πώλησης περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, καθυστερήσεις που μπορεί να αυξάνονται λόγω και των σχετικών με την αγορά περιορισμών, η πολιτικών εμποδίων. Και φυσικά ένα λιγότερο ευνοϊκό μακροοικονομικό αποτέλεσμα θα μπορούσε καθεαυτό να τραυματίσει τις προοπτικές των πολιτικών εφαρμογών.
Ένα προσαρμοσμένο αρνητικό σενάριο μπορεί να βοηθήσει στη περιγραφή αυτών των κινδύνων. Ειδικά, μια αποτυχία στην αναζωογόνηση των μεταρρυθμίσεων υπολογίζεται ότι θα επιβραδύνει την ανάκαμψη, οδηγώντας σε υψηλότερη ανεργία και βαθύτερη ύφεση ώστε να διασφαλιστεί η εσωτερική υποτίμηση για μια μακρότερη περίοδο. Την ίδια περίοδο, υπολογίζεται ότι αυτές οι εξελίξεις, και οι δυσκολίες για τον προσδιορισμό των μεταρρυθμίσεων, θα καθυστερούσε την ολοκλήρωση των δημοσιονομικών προσαρμογών για τρία ολόκληρα χρόνια. Τελικά, υπολογίζεται ότι τα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων θα απαιτήσουν επιπρόσθετα πέντε έτη για να ολοκληρωθούν. Έτσι, οι προοπτικές για επιστροφή στις αγορές θα γίνουν ακόμη λιγότερες βέβαιες.
Οι ανάγκες για επιπλέον χρηματοδότηση σε αυτή την περίπτωση θα καλυφθούν από τον επίσημο τομέα - σε όρους του EFSF (με την προϋπόθεση ότι ανεξάρτητα από τις καθυστερήσεις η Ελλάδα συνεχίζει να σημειώνει αργή πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων του προγράμματος).
Η δυναμική του χρέους είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε καθυστερήσεις του προγράμματος γεγονός που υποδηλώνει ότι το πρόγραμμα θα μπορούσε να είναι επιρρεπές σε «ατυχίες» θέτοντας ένα πρόβλημα βιωσιμότητας.
Κάτω από το αρνητικό σενάριο που περιγράφηκε παραπάνω, το ποσοστό του χρέους θα έφθανε σε μια κορύφωση στο 178% ΑΕΠ το 2015. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη θα επιστρέψει, η δημοσιονομική πολιτική θα επιτύχει τους στόχους της, και οι ιδιωτικοποιήσεις θα προχωρήσουν, το χρέος θα άρχιζε να μειώνεται αργά. Το χρέος θα μπορούσε να πέσει στο 160% του ΑΕΠ το 2020, πολύ πάνω από το στόχο του 120% που είχε τεθεί από τους Ευρωπαίους ηγέτες. Οι ανάγκες χρηματοδότησης θα έφταναν πιθανόν στα 245 δις. ευρώ.
Με την προϋπόθεση ότι μια ισχυρότερη ανάπτυξη θα μπορούσε να ακολουθήσει την εσωτερική υποτίμηση και τη μείωση του χάσματος στην ανταγωνιστικότητα, το ποσοστό του χρέους θα συνέκλινε αργά σ’ εκείνο της βασικής πρόβλεψης, αλλά μόνο τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 2020. Με το ποσοστό του χρέους σε τόσο υψηλό σημείο, μικρότερες δονήσεις θα μπορούσαν να παράγουν μη βιώσιμες δυναμικές, οδηγώντας το πρόγραμμα σε υψηλή αβεβαιότητα».
Με βάση όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι το νέο πρόγραμμα «σωτηρίας» αποτελεί ένα φιάσκο, ένα ασύλληπτο παραμύθι.
Στο όνομα του οποίου εκβιάζεται και τρομοκρατείται ο ελληνικός λαός.
Πόσο «επιστημονική» ή έστω «τεχνοκρατική» μπορεί να είναι μια πρόβλεψη – που μάλιστα παρουσιάζεται και σαν μονόδρομος – όταν για τα βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους από τη μια μιλά για 136 δις. ευρώ, από την άλλη για 245 δις … και πάει λέγοντας.
Ένα χρέος μπαλάκι αφού ο στόχος του Οκτωβρίου ήταν να φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Μόνο που με τις «αισιόδοξες» νέες προβλέψεις θα είναι 129% … και μπορεί να ξεπεράσει το 130% να πάει στο 143% αφού περάσει από ενδιάμεσους σταθμούς στα 168 και 173% του ΑΕΠ!
Και που για να γίνει βιώσιμο μπορεί να χρειαστεί να φθάσουμε στο … 2030 και βάλε!
Οι πολιτικοί νάνοι και τα ανδρείκελα που κυβερνούν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη όπως και πολλές ακόμη χώρες στον κόσμο, καμία πρόβλεψη δεν κάνουν για τη «σωτηρία» της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Το μόνο που κάνουν είναι να εφαρμόζουν τις εντολές των πραγματικών κυρίαρχων αυτού του κόσμου: των μεγάλων επιχειρήσεων, του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζών, των δανειστών και των κερδοσκόπων, εφαρμόζοντας φανατικά και δογματικά τα πιο ακραία και απάνθρωπα νεοφιλελεύθερα μοντέλα.
Στη σκέψη τους είναι πώς θα διασφαλιστούν αυτά τα συμφέροντα αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα.
Στην έκθεση γίνεται ωμή αναφορά στην εσωτερική υποτίμηση που είναι αναγκαία για τη μείωση του χάσματος στην «ανταγωνιστικότητα». Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συντριβή των εισοδημάτων των εργαζομένων και κάθε έννοιας κοινωνικού δικαιώματος, με την εκτόξευση της ανεργίας και της κοινωνικής δυστυχίας σε δυσθεώρητα ύψη .
Ο κόσμος της εργασίας, οι εργαζόμενοι πολίτες, οι συνταξιούχοι, οι νέοι δεν έχουν καμιά αξία παρά μόνο σαν φτηνή εργατική δύναμη. Παρά μόνο σαν σύγχρονοι πληβείοι και δουλοπάροικοι.
Ώστε η Ελλάδα να καταλήξει στο βάθος πολλών δεκαετιών να γίνει όχι Βουλγαρία και Λετονία, αλλά Πακιστάν και Μπαγκλαντές ή έστω μια … ξεδοντιασμένη τίγρη στα πρότυπα κάποιων ασιατικών χωρών.
Έρμαιο στις αρπαχτικές διαθέσεις του γερμανικού μεγάλου κεφαλαίου, του αντίστοιχου γαλλικού, αμερικανικού και κάθε λογής κερδοσκόπου.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που επιφυλάσσει για την Ελλάδα, τους Έλληνες πολίτες το νέο «πρόγραμμα σωτηρίας».
Η μόνη λύση είναι η σύγκρουση με αυτές τις πολιτικές. Με αυτή τη λογική του κοινωνικού κανιβαλισμού.
Η σύγκρουση με όποιες δυνάμεις τις εκφράζουν.
Η μόνη λύση είναι οι πολίτες της Ελλάδας, της Ευρώπης, του κόσμου να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια.
Και να δημιουργήσουν ένα νέο μπλοκ δυνάμεων, ένα νέο συσχετισμό μιας εναλλακτικής εξουσίας.
Καταθέτουμε τη συνέχεια και τα δύο κείμενα των εκθέσεων της τρόικα.
Τα εντοπίσαμε μέσα από ένα «μονοπάτι» ξεκινώντας από το βρετανικό Guardian.
Η παλαιότερη έκθεση είχε δημοσιευτεί σχεδόν αυτούσια στον Telegraph στις 22/10/2011.
Το κείμενο της εφημερίδας αυτής συνέπιπτε απόλυτα με το κείμενο που και εμείς ανασύραμε.
Το κείμενο της νεότερης έκθεσης δεν στάθηκε δυνατόν να το διασταυρώσουμε. Άλλωστε δεν είναι πρωτίστως δικό μας χρέος ούτε έχουμε ως Νέος Μέτοικος αυτές τις δυνατότητες.
Δικό μας χρέος είναι να δημοσιοποιήσουμε τα κείμενα.
Και είναι ευθύνη άλλων – κυρίως αυτών που συστηματικά ψευδολογούν και παραπληροφορούν την κοινή γνώμη – να μιλήσουν για την ακρίβεια των στοιχείων.
Η έκθεση της τρόικα από τον Οκτώβριο του 2011 είναι η παρακάτω:
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου