neosmetoikos: Περί «δύναμης» και « αλήθειας» - Ή για τη σημειολογία μιας βράβευσης

Τιμήθηκε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός της χώρας με το βραβείο Quadriga και με το τίτλο «Δύναμη για αλήθεια» το οποίο απονέμεται υπό την αιγίδα του γερμανικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού οργανισμού, Werkstatt Deutschland, ο οποίος εδρεύει στο Βερολίνο. Το βραβείο αποτελείται από ένα μικρό άγαλμα που μοιάζει με τοτέθριππο στην κορυφή της Πύλης του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο.

Το λογύδριο προς τιμήν του εκφώνησε ο πρόεδρος της Deutsche Bank, Γιόζεφ Ακερμαν. Ο ισχυρότερος Γερμανός τραπεζίτης, αυτός που διαμεσολάβησε την άνοιξη για να δεχτεί η γερμανική κυβέρνηση να αφήσει κατά μέρος τις - ισχυρότατες - επιφυλάξεις της και να στήσει το μηχανισμό «διάσωσης» των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, από τον οποίο δανείζεται τώρα η χώρα, επαίνεσε τον Γιώργο Παπανδρέου, επειδή «είχε το θάρρος να πει την αλήθεια για την οικονομία και να κάνει το σωστό, αγνοώντας το πολιτικό κόστος». Σημειώνεται ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας βραβεύτηκε για τη «δύναμη της ειλικρίνειάς» του.

Βεβαίως , δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Άκερμαν αμφισβήτησε την ικανότητα των Ελλήνων να ξεπεράσουν το δημοσιονομική κρίση με αποτέλεσμα να γίνει φόβητρο στην Αθήνα.

Ο Άκερμαν όμως ήταν ανάμεσα σε αυτούς που στη συνέχεια προειδοποίησε τη γερμανική κυβέρνηση για τους κινδύνους από μια χρεοκοπία της Ελλάδας. Αργότερα μάλιστα η Deutsche Bank υπολόγισε ότι θα ήταν πολύ πιο φθηνό για το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες εάν βοηθούσαν οικονομικά τη χώρα νωρίτερα .Όταν προτάθηκε στον Άκερμαν να εκφωνήσει τον πανηγυρικό για τον Γιώργο Παπανδρέου δέχθηκε αμέσως. Η επιλογή του Έλληνα πρωθυπουργού έγινε αντικείμενο διαφωνίας στην επιτροπή απονομής. Τελικά επικράτησε το επιχείρημα ότι ο Παπανδρέου είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός, ο οποίος παραδέχθηκε τα λάθη του παρελθόντος και τώρα εργάζεται υποδειγματικά για να τα διορθώσει χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος».

Δύναμη λοιπόν και αλήθεια όπως και ειλικρίνεια …

Επιτρέψτε μας όμως να «στοχαστούμε» κάπως πιο ελεύθερα πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Από ποιους βραβεύτηκε, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός;

Μα από φορείς της Γερμανικής οικονομικής ελίτ, τους οποίους χαρακτηριστικά και πολύ αντιπροσωπευτικά εκπροσώπησε ο Γιόζεφ Ακερμαν, πρόεδρος της Deutsche Bank, ενός ομίλου που ουκ ολίγα κέρδη αποκομίζει από την εκμετάλλευση των ελληνικών ομολόγων, τα οποία χρυσοπληρώνει προσφέροντας υψηλό αντίτιμο ο ελληνικός λαός, καθώς και από άλλες επικερδείς μπίζνες.

Όπως και άλλοι «ειλικρινείς» και «ισχυροί» γερμανικοί όμιλοι – π.χ. εκείνη η περίφημη Siemens.

Μαζί με ποιους άλλους βραβεύτηκε ο κ. Παπανδρέου;

Μα μεταξύ άλλων και του Γερμανικού στρατού ο οποίος έλαβε τη διάκριση για «την υπεύθυνη προσφορά του σε εξωτερικές αποστολές»

Όπως εκείνες στο Αφγανιστάν – για παράδειγμα – που οδήγησαν σε παραίτηση τον προηγούμενο Πρόεδρο της Γερμανίας …

Τυχαίο είναι ότι και η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους καλύτερους «πελάτες» της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας. Όπως τυχαίο δεν είναι ότι ο ελληνικός στρατός διαθέτει περισσότερα τεθωρακισμένα Leopard από τον ίδιο τον γερμανικό στρατό, έτσι για να «φουσκώνει» το ελληνικό δημόσιο χρέος και να θησαυρίζουν κάποιοι άλλοι.

Ας ξεκινήσουμε, όμως, από την «αλήθεια» και την «ειλικρίνεια» …

Αλήθεια και ειλικρίνεια απέναντι σε ποιους;

Μα φυσικά απέναντι στους ξένους επικυρίαρχους – την κάθε λογής τρόικα- οι οποίοι είδαν με μεγάλη ικανοποίηση την ελληνική κυβέρνηση να τους κάνει όλα τα χατίρια και να συσσωρεύει δυσβάστακτα βάρη στους Έλληνες πολίτες.

Γιατί, βεβαίως, απέναντι στον ελληνικό λαό άλλα έλεγε ο κ. Παπανδρέου. Που μόνο ειλικρινή και αληθή δεν ήταν.

Τρανταχτή απόδειξη αυτό που υποστηρίζει ο Πέερ Στάινμπρουκ, σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας στην κυβέρνηση του «μεγάλου συνασπισμού» με τη Μέρκελ το 2009. Ότι δηλαδή «από τον Ιανουάριο του 2009 ήταν ενήμερος ο Γ. Παπανδρέου για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας» και ότι «όταν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο Γιώργος Παπανδρέου αναφώνησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη Θεσσαλονίκη πως «Λεφτά υπάρχουν!», γνώριζε καλά ότι λεφτά... δεν υπάρχουν».

Για τέτοια ειλικρίνεια, λοιπόν, μιλάμε …

Ωστόσο, ο Έλληνας πρωθυπουργός διαθέτει και « δύναμη» …

Μάλιστα «δύναμη» - δύναμη, επιβολής και επίδειξης αυταρχισμού απέναντι στους κοινωνικά αδύναμους και σε όσους διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

«Δύναμη» και ιδεολογικής πλύσης εγκεφάλου μέσω των ελεγχόμενων κυρίαρχων ΜΜΕ.

Μια «δύναμη και «αλήθεια» που οδηγεί τη χώρα στη χρόνια ύφεση, στη μαζική ανεργία – η οποία προβλέπεται ότι θα φθάσει ως και το 20% τα επόμενα χρόνια (περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες θα ζήσουν τον εφιάλτη της ανεργίας ).

«Δύναμη» και « αλήθεια» που οδηγεί στην απαισιοδοξία και την απογοήτευση τους Έλληνες πολίτες και το χειρότερο, ίσως, απ’ όλα, οδηγεί το 70% των νέων να δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.

Πραγματικά, θέλει μεγάλη «δύναμη» και «ειλικρίνεια» να εξαπατάς τους πολίτες της χώρας σου για να υποκλέψεις την ψήφο τους, να απαξιώνεις την οικονομία και το κύρος της εκποιώντας σταδιακά τον εθνικό της πλούτο και εκχωρώντας κυριαρχικά δικαιώματα σε κάθε είδους «υπαλληλίσκο» της τρόικα.

Όπως αυτός ο ο Αμαντέου Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Όλι Ρεν, που δήλωσε ότι «τα στοιχεία για το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος θα αναθεωρηθούν ανοδικά», δεδομένου ότι η Eurostat εξακολουθεί να έχει επιφυλάξεις σε σχέση με την ακρίβεια των ελληνικών στοιχείων!

Γεγονός που εγείρει το θέμα αναθεώρησης του Μνημονίου και επιβολής ακόμη πιο σκληρών μέτρων.

«Δύναμη και αλήθεια», λοιπόν.

Αφού «ξεγέλασε» η ελληνική πολιτική ηγεσία τους ευρωπαίους εταίρους, τους ξένους δανειστές, αυτοί οι «κύριοι» - όπως εκείνοι που «βράβευσαν» τον πρωθυπουργό – θυμήθηκαν ορισμένες από τις «καλύτερες» στιγμές του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και εξαπέλυσαν μαζικά αντίποινα σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Όπως έκαναν ορισμένες δεκαετίες πριν κάποιοι κατακτητές αυτού του τόπου.

Μαζικά αντίποινα επί «δικαίων» και «αδίκων».

Και κυρίως επί «δικαίων». Γιατί οι «άδικοι» αυτού του τόπου καμιά συνέπεια δεν έχουν αντιμετωπίσει. Ίσα ίσα διευρύνουν τα κέρδη και την βουλιμία τους.

Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κάθε λόγο να χαίρεται το βράδυ της Κυριακής. Μαζί με τους ξένους εταίρους του. Έπειτα από μια εποικοδομητική μέρα με τον Κινέζο πρωθυπουργό - επίδοξο επενδυτή και αρωγό στην Αθήνα - βρέθηκε στο ευχάριστο περιβάλλον του Μεγάρου Μουσικής του Βερολίνου, καταμεσής της ωραιότερης πλατείας της πόλης, της Ζαντάρμενμαρκτ, απήλαυσε την «Ωδή στη Χαρά» και μερικές νότες από το «Μαγεμένο Αυλό», άκουσε τους επαίνους των Γερμανών οικοδεσποτών του, πήρε και το βραβείο Quadriga.