Ελλάδα – Μια μέρα του Ιουλίου 2010

Θα μπορούσε να είναι μια συνηθισμένη καλοκαιρινή μέρα.

Με τους Έλληνες να σκέπτονται και να προγραμματίζουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

Να απολαμβάνουν μια παραλία και ένα ούζο …

Αυτό ήταν και το στερεότυπο με το οποίο η Μέρκελ και η παρέα της «τάιζαν» τον ευρωπαϊκό και διεθνή τύπο για να αποδείξουν το πόσο «βολεμένοι» και προνομιούχοι είναι οι Έλληνες.

Μόνο που σήμερα, Πέμπτη 8 Ιουλίου τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά.

Γιατί υπήρχε η γενική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η 6η μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση το τελευταίο διάστημα.

Έτσι οι συγκοινωνίες δεν λειτούργησαν, τα λιμάνια αντιμετώπισαν πρόβλημα.

Υπήρχε … σιγή στα ΜΜΕ, τουλάχιστον στη ροή των ειδήσεων.

Λιγότερος κόσμος κυκλοφορούσε στους δρόμους της πρωτεύουσας.

Όχι ότι άλλαξαν όλοι οι ρυθμοί της καθημερινής ζωής.

Αλλά οι Έλληνες – όπως και το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών – έχουν πολλά να σκέπτονται και να τους προβληματίζουν αυτό το καλοκαίρι.

Όπως η τύχη του ασφαλιστικού συστήματος.

Γιατί η Πέμπτη είναι η μέρα που θα ψηφίζονταν και κατ’ άρθρο το τερατώδες νομοσχέδιο που προωθεί η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

• Αφού, βεβαίως, είχε ψηφιστεί καταρχήν από 159 βουλευτές. Πρόκειται για τους 157 βουλευτές της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, την ανεξάρτητη Ντόρα Μπακογιάννη και τον επίσης ανεξάρτητο Κώστα Κιλτίδη

• “Καταψήφισαν 137 βουλευτές. Στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ, προστέθηκε και η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα. Από τον χώρο της αντιπολίτευσης προέρχονται και οι δύο απόντες από τη διαδικασία της ψηφοφορίας.

• “Παρών” δήλωσαν δύο βουλευτές. Πρόκειται για τους ανεξάρτητους και προερχόμενους από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, Γιάννη Δημαρά και Βασίλη Οικονόμου

Κι αφού βεβαίως είχε προηγηθεί «στενό μαρκάρισμα» και πολιτικός εκβιασμός σ’ όσους βουλευτές άρθρωναν διαφορετική άποψη.

Κι αφού ο πρωθυπουργός έθεσε πάλι το δίλημμα "ή ψηφίζουμε ή σταματάμε να πληρώνουμε τις συντάξεις" ενώ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν αυξήσεις στο ύψος των συντάξεων "όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες".

Ενώ χαρακτήρισε τη συζήτηση περί παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση στο θέμα του ασφαλιστικού, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν κινδυνεύει το ΠΑΣΟΚ ή η κυβέρνηση, αλλά το μέλλον των επόμενων γενεών».

Με άλλα λόγια θα σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα και οι συντάξεις των ασφαλισμένων και το « μέλλον των επόμενων γενεών »… πετσοκόβοντας τις αποδοχές και καταδικάζοντάς τους στα ελάχιστα όρια της φτώχειας.

Με το κινδυνολογικό δίλημμα ή οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας ή τίποτα.

Όπου οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι μη κρατούντες δεν έχουν δικαίωμα σε μια πιο αξιοπρεπή ζωή, στην ελπίδα για να βελτιώσουν το επίπεδο της.

Αντίθετα, οι ισχυροί του χρήματος και της εξουσίας έχουν απόλυτο δικαίωμα και προνόμιο να διεκδικούν ολοένα και περισσότερα κέρδη, να συσσωρεύουν ολοένα και περισσότερο πλούτο, να φυγαδεύουν και να σπαταλούν αυτό τον πλούτο, να διεκδικούν την κατασπατάληση και του τελευταίου ίχνους δημόσιου πλούτου.

Αυτό το «δικαίωμα» βαπτίζεται ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, βελτίωση της παραγωγικότητας, «σωτηρία της χώρας».

Είναι μια συγκεκριμένη και απόλυτα βολική ιδεολογία που έχει υιοθετήσει πλήρως ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Αλλά οι Έλληνες το φετινό καλοκαίρι έχουν να αντιμετωπίσουν και άλλα.

Όπως την έκρηξη του πληθωρισμού « … που προκαλούν οι αλλεπάλληλες αυξήσεις των φόρων, τα ολιγοπώλια και η έλλειψη ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα οι τιμές να αυξάνονται διαρκώς την ώρα που η ελληνική οικονομία βυθίζεται στην ύφεση και η μείωση των εισοδημάτων οδηγεί σε σημαντική πτώση της κατανάλωσης. Τον Ιούνιο, όπως ανακοίνωσε χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή, ο πληθωρισμός έκλεισε στο 5,2% οριακά χαμηλότερα από το 5,4% του Μαΐου και ενώ παράγοντες της αγοράς δεν απέκλειαν έκρηξη του δείκτη ακόμα και στο 6%.»

« Σε σχέση με τον Ιούνιο του 2009, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί έχουν κυριολεκτικά εκτροχιαστεί καθώς καταγράφονται αυξήσεις 42,2% στη βενζίνη, 39,6% στο πετρέλαιο θέρμανσης, 28,4% στα διόδια, 19,8% στα τσιγάρα, 18% στα ασφάλιστρα μεταφορών, 14,3% στα αλκοολούχα ποτά, 11% στα κοσμήματα- ρολόγια, 9,3% στα αυτοκίνητα, 9,2% στις υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας. …

Τα χειρότερα, πάντως, φαίνεται να είναι ακόμα μπροστά, αφού από την 1η Ιουλίου η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και η καθιέρωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας για σειρά ελευθέρων επαγγελματιών (ιδιωτικά ιατρεία και διαγνωστικά κέντρα, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, υποθηκοφύλακες και δικαστικοί επιμελητές καθώς και επαγγελματίες ταξί), θα οδηγήσει σε νέα εκτίναξη του πληθωρισμού, όπως εκτιμούν παράγοντες της αγοράς. Θετικά αναμένεται να επιδράσουν, από την άλλη, οι εκπτώσεις που ξεκινούν επισήμως στις 15 Ιουλίου αλλά κάνουν ήδη αισθητή την παρουσία τους στην αγορά μέσω εκτεταμένων προσφορών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πληθωρισμός ήταν στο 5,2% τελευταία φορά- πριν από τον Ιούνιο- το καλοκαίρι του 1998.» ( από τα ΝΕΑ – 8/7/10)

Ακόμα έχουν να αντιμετωπίσουν την έκρηξη της ανεργίας.

«Αύξηση της ανεργίας στην Ελλάδα στο 12,1% το 2010 και στο 14,3% το 2011 προβλέπει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στην ετήσια έκθεσή του για την απασχόληση.

Η ανεργία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 2,2% μέσα σε δύο χρόνια, από τον Δεκέμβριο του 2007 (8%) έως τον Δεκέμβριο του 2009 (10,2%).

Η απασχόληση στην Ελλάδα προβλέπεται ότι θα μειωθεί κατά 2,8% φέτος και κατά 2,5% το 2011, ενώ μειώθηκε ήδη κατά 1,1% το 2009.

Η επιδείνωση της κατάστασης στον τομέα της απασχόλησης συνδέεται με τη μείωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα, η οποία εκτιμάται στο 3,7% το 2010 και στο 2,5% το 2011.»

Κι ακόμη …

« Οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, δίχως να υπολογίζεται ο πληθωρισμός, σημείωσαν αύξηση κατά μέσο όρο 2,8% πέρυσι, αλλά προβλέπεται να μειωθούν φέτος κατά 3,3% και κατά 0,8% το 2011.

Η παραγωγικότητα της εργασίας υποχώρησε στην Ελλάδα κατά το 0,9% το 2009 και εκτιμάται ότι θα υποχωρήσει περαιτέρω κατά 1% φέτος για να παραμείνει σταθερή το 2011.»(Ελευθεροτυπία – 8/8/10)

Έτσι λοιπόν το καλοκαίρι αυτό μάλλον έχει πολλά … μπουρίνια για τον μέσο Έλληνα.

Η γενική απεργία στις 8 Ιουλίου μπορεί να είναι ένα σημείο καμπής.

Μπορεί να ψηφιστεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ακολουθήσει το μπαράζ με τις ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις, την απελευθέρωση των απολύσεων και άλλα πολλά.

Μπορεί η σημερινή συγκέντρωση και πορεία να μην ήταν και τόσο μαζική.

Σε 12.000 υπολογίζει η γαλλική “ Monde” τους διαδηλωτές στην Αθήνα.

Μπορεί να ήταν περισσότεροι …

Σίγουρα δεν έφταναν τη μεγαλειώδη κινητοποίηση της 5ης του Μάη.

Ας μην επιχαίρουν όμως οι επιτελείς της κυβέρνησης ή κάποια πολιτικά και κομματικά στελέχη – ακόμη και ορισμένοι από τους «ηγέτες» του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η συσσώρευση της κοινωνικής δυσαρέσκειας, η αγανάκτηση, η απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα είναι τόση που προοιωνίζεται ένα νέο γύρο κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης – ίσως ακόμη πιο σφοδρό - από το φθινόπωρο και μετά.

Άλλωστε πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτιόνταν εκεί προς το τέλος της συγκέντρωσης: « Κι από τον Σεπτέμβρη τι γίνεται;»

Κάποιο λίγοι είχαν μείνει στο τέλος σαν μια συμβολική περικύκλωση της Βουλής …

Οι περισσότεροι είχαν φύγει …

Είχε περάσει και το μπλοκ του ΠΑΜΕ με κατεύθυνση το Φιλοπάππου.

Διασταυρούμενες ή και ασύμβατες πορείες;

Θα το δείξει η ιστορία. Και σύντομα.

Κάποιες εικόνες τελευταίες καταγράφει και το βίντεο που ακολουθεί.

Μέσα από το καλοκαίρι - που ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορούν ακόμη να μας το στερήσουν - μέσα κι από τις όποιες γκρίζες σκέψεις, το χαμόγελο και την αισιοδοξία δεν θα μας τα καταργήσουν

Ραντεβού, λοιπόν, και στις επόμενες κινητοποιήσεις.