Ορισμένα αξιοπερίεργα βίντεο από το 2012

Οι κάμερες ερασιτεχνών αλλά και κάμερες ασφαλείας έχουν καταγράψει ορισμένα από τα πιο απίστευτα περιστατικά μέσα στο 2012.

Αποχαιρετώντας το 2012 – πέρα από τα πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα – ας ρίξουμε μια ματιά και σ’ αυτά!

«Ηθική υποχρέωση η αλληλεγγύη» - μια φωνή ευθύνης από τη Γερμανία

Επικριτικός προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και λιγότερο αισιόδοξος από ότι άλλοι πολιτικοί για τις προοπτικές της ευρωπαϊκές οικονομίας το 2013 εμφανίζεται ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. Σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit υποστηρίζει ότι η ΕΕ έχει υποχρέωση να δείχνει αλληλεγγύη.

Παρότι ο πρώην σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της Γερμανίας αναφέρει μέρος μόνο της πραγματικότητας, ωστόσο οι διαπιστώσεις του παρουσιάζουν ενδιαφέρον γιατί αποκαλύπτουν πλευρές των πραγματικών ευθυνών για τη σημερινή κρίση και τον τρόπο αντιμετώπισής της.

«Κατώτερες των περιστάσεων»

  Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Σμιτ, παρότι πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ευρώπη έχει ξεπεράσει τις μεγαλύτερες δυσκολίες της ευρωκρίσης, ο ίδιος θεωρεί ότι η κρίση χρεών δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί. «Το πρόβλημα της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα ή στην Ισπανία», τονίζει, «δεν έχει επιλυθεί», κάτι που ο ίδιος χαρακτηρίζει «αποτυχία των ευρωπαϊκών κοινωνιών εν γένει». Ο π. καγκελάριος από τη μια επαινεί τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την επιτυχή διαχείριση της κρίσης, από την άλλη όμως υποστηρίζει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπήρξαν, τη χρονιά που πέρασε, κατώτερες των περιστάσεων. «Η μία σύνοδος μετά την άλλη, έμειναν όμως χωρίς λύσεις. Η Μέρκελ προσπαθεί να μεταθέσει τη μεγάλη διαγραφή ελληνικών χρεών μετά τις γερμανικές εκλογές. Ίσως τα καταφέρει αλλά δεν είναι σίγουρο», αναφέρει ο πρώην καγκελάριος.

«Ηθική υποχρέωση η αλληλεγγύη»

 Υποστηρίζει ότι από την Ε.Ε. απουσιάζει μια πραγματική ηγεσία και προσωπικότητες όπως ο Churchill ή ο de Gaulles, ο Jacques Delor ή ο Raymond Barre. «Γι’ αυτό το λόγο», σημειώνει, «αναδείχτηκαν οι τράπεζες επενδύσεων και οι πληρωμένοι απ’ αυτές οίκοι αξιολόγησης ως κύριοι της διεθνούς πολιτικής», ενώ ταυτόχρονα επικρίνει το ρόλο των ΜΜΕ στην ευρωπαϊκή κρίση χρεών.

 Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η Γερμανία θα πρέπει να προσέξει πολύ σ’ ότι αφορά την ανάληψη ηγετικού ρόλου στην κρίση, κάτι που πολλοί ζητούν, γιατί, όπως επισημαίνει, «εάν η Ε.Ε. δε λειτουργήσει, θα επιρριφθεί ευθύνη γι’ αυτό στη Γερμανία. Μεταξύ των Ευρωπαίων», καταλήγει ο Χέλμουτ Σμιτ, «υπάρχει μία ηθική υποχρέωση για επίδειξη αλληλεγγύης. Εδώ και είκοσι χρόνια (η αλληλεγγύη) υπάρχει στο Σύνταγμα. Το κύριο κίνητρο αλληλεγγύης για την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. ήταν να στηριχθεί η ελληνική δημοκρατία, καθώς οι Έλληνες είχαν καταφέρει με δικές τους δυνάμεις να διώξουν τη δικτατορία. Σήμερα η αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό είναι εξίσου αναγκαία όσο και τότε» σημειώνει.

Ευχές με … μουσικές νότες

Μέρα που είναι είπαμε να μην πολιτικολογήσουμε αλλά να πούμε τα χρόνια πολλά με ορισμένες μουσικές επιλογές …

 Χρόνια Πολλά … λοιπόν,

Καλά Χριστούγεννα

Με περισσή ελπίδα και πίστη ότι όχι πολύ αργά τα πράγματα θ’ αλλάξουν!

Αλλά επειδή έχουμε μια ιδιαίτερη αγάπη στα Blues και την Jazz, ακούστε και αυτά:

«Αίσχος για την Ευρώπη» η μεταχείριση των προσφύγων στην Ελλάδα – φωνές υποκρισίας από Γερμανούς αξιωματούχους

 Η έκθεση για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα της οργάνωσης προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Διεθνής Αμνηστία προκάλεσε τις ασυνήθιστα έντονες επικρίσεις του Μάρκους Λένινγ, επιτετραμμένου της γερμανικής κυβέρνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Είναι ένα αίσχος για την Ευρώπη αυτό που συμβαίνει στη Ελλάδα» δηλώνει στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. «Λείπει η πολιτική βούληση» υποστηρίζει. «Διότι εάν δεν έλειπε, θα υπήρχε τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι στο δημόσιο που θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν» σημειώνει υπαινισσόμενος τον μεγάλο αριθμό υπαλλήλων του ελληνικού δημοσίου.

 Ο Λένινγκ παραδέχεται μεν ότι η Ελλάδα φέρει το μεγαλύτερο βάρος ως πύλη εισόδου μεταναστών προς την ΕΕ, αλλά υπενθυμίζει ότι γι' αυτόν τον λόγο η Γερμανία και η ΕΕ της προσφέρουν λογιστική βοήθεια. «Εάν η Ελλάδα δεν μπορεί με τις δικές της δυνάμεις να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, πρέπει να σκεφτούμε μήπως θα ήταν καλύτερα να απευθυνθούμε σε διεθνείς οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες των ΗΕ» καταλήγει ο γερμανός αξιωματούχος στη συνέντευξη.

Ακραία θα λέγαμε υποκρισία από το Γερμανό αξιωματούχο.

Υποκρισία για το ρόλο της Ευρώπης που έχει μετατραπεί σε «Ευρώπη – φρούριο» και γεννά διαρκώς την ξενοφοβία και το ρατσισμό.

Υποκρισία για το ρόλο της χώρας του που προσφέρει «λογιστική βοήθεια» στην Ελλάδα – πώς άραγε με τα Μνημόνια, τις ασφυκτικές πολιτικές λιτότητας, που μετατρέπουν την Ελλάδα σε τριτοκοσμική χώρα, χώρα εξαγωγής μετανάστευσης αλλά  και ευνοούν την ανάπτυξη των πιο ακραίων ακροδεξιών και ρατσιστικών φαινομένων.

Υποκρισία γιατί οι νεοαποικιακού τύπου αντιμετώπιση και πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας και σε ορισμένες ακόμη χώρες θυμίζουν τις πιο μαύρες σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Υποκρισία γιατί η Γερμανία και η υπόλοιπη ΕΕ χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως «ασπίδα» και ως τόπο συγκέντρωσης των μεταναστών, παράνομων και νόμιμων που κατά κύματα έρχονται από τις χώρες στις οποίες οι επεμβάσεις των συμμάχων της ΕΕ, αλλά και οι εγχώριοι συνεργάτες τους έχουν δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις.

Υποκρισία γιατί την ίδια στιγμή, που κάποιοι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα» για την Ελλάδα,  ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, σε συνέντευξη προς την εφημερίδα Saarbücker κάνει αναφορά στην Τουρκία και στο αίτημα να γίνει κράτος-μέλος της ΕΕ. Ο Βεστερβέλε υποστηρίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει νέα πρωτοβουλία για να τεθεί και πάλι σε τροχιά ο ενταξιακός διάλογος. «Εμείς, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το πρώτο εξάμηνο του 2013 και να ανοίξουμε άλλο ένα κεφάλαιο, ειδάλλως μπορεί πολύ εύκολα να συμβεί το εξής, να έχουμε εμείς στο εγγύς μέλλον πολύ μεγαλύτερο συμφέρον από την Τουρκία, από ότι εκείνη από μας. Η Τουρκία έγραψε την τελευταία δεκαετία μια ιστορία επιτυχίας που κόβει την ανάσα και θα μπορούσε να είναι η γέφυρα ανάμεσα στον ισλαμικό περίγυρο κρατών της Ευρώπης» καταλήγει ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών.

Η Τουρκία από το έδαφος της οποία μαζικά διακινούνται λαθρομετανάστες προς την Ελλάδα και την Ευρώπη και στην οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γνωρίζουν και σπουδαία άνθηση.

Υποκρισία γιατί ο κυβερνητικός αξιωματούχος της Γερμανίας φαίνεται ότι «ξεχνά» την ακραία φτώχεια που απειλεί όχι μόνο τους Έλληνες πολίτες, όχι μόνο τους πολίτες του ευρωπαϊκού Νότου αλλά και μεγάλο μέρος της ίδιας της γερμανικής κοινωνίας.

 Αφού σύμφωνα με σχετική έκθεση φορέων κοινωνικής πρόνοιας στη Γερμανία ένας στους 7 κατοίκους  απειλείται από τη φτώχεια. «Όποιος έχει μάτια και βλέπει, δεν μπορεί να μην δει τις υπερβολές στις συνθήκες εργασίας, την εργασιακή μοντέρνα σκλαβιά, την εκμετάλλευση και τα μεροκάματα πείνας που δίνονται στους εργαζόμενους» παρατηρεί η Münchner Merkur. «Παρασιτικά μοντέλα εργασίας, που φυτρώνουν στη σκιά του κοινωνικού βοηθήματος θα πρέπει να τα ξεριζώσει το κράτος…» επισημαίνει ο σχολιαστής της εφημερίδας.

 Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα τα φαινόμενα του ρατσισμού  και της ξενοφοβίας έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και απαιτείται ουσιαστική και σε βάθος αντιμετώπισή τους.

Όμως, χρήσιμο είναι και οι κατά τα άλλα political correct εκπρόσωποι της Γερμανίας και της ΕΕ να δουν και τις δικές τους ευθύνες για τη γιγάντωση αυτών των φαινομένων που απειλούν να οδηγήσουν σε αποσύνθεση όλο τον ευρωπαϊκό κοινωνικό ιστό.

Και όχι απλά να κουνούν επιτιμητικά το δάκτυλο στρουθοκαμηλίζοντας ταυτόχρονα για το μέγεθος των προβλημάτων και για τις πραγματικές αιτίες που τα γεννούν. 

Το 2013 χρονιά πολιτικών αλλαγών; Τι δείχνουν ορισμένες από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις

 Ενώ η χώρα αγκομαχεί κάτω από το ζυγό των Μνημονίων, των αλλεπάλληλων χαρατσιών, της αποσάθρωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της κοινωνικής αποδιοργάνωσης, τα αδιέξοδα που υπάρχουν εγγενώς στο πολιτικό σύστημα της χώρας καταγράφονται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπου οι πολίτες φαίνεται να επιζητούν  πολιτικές αλλαγές.

 Στην τελευταία δημοσκόπηση που παρουσίασε  το «Έθνος», οι πολίτες εμφανίζονται απογοητευμένοι από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί και προβλέπουν για το 2013 αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού σε ποσοστό 81,4%.

Περισσότεροι από τους μισούς ερωτώμενους που συμμετείχαν στο πανελλαδικό δείγμα της έρευνας (54,5%) εμφανίζουν έντονη τάση αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και επιθυμούν τη δημιουργία νέων κομμάτων.

Το γκάλοπ-βόμβα για το πολιτικό προσωπικό καταγράφει επίσης την πρόθεση του εκλογικού σώματος για ανανέωση των κυβερνητικών στελεχών κυρίως από νέα πολιτικά πρόσωπα και τεχνοκράτες, καθώς μόνο το 6,4% των ερωτηθέντων θέλει να τοποθετηθούν πρωτοκλασάτα στελέχη των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση σε υπουργικούς θώκους σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί ανασχηματισμός.

Το σύνολο των Ελλήνων πολιτών εμφανίζεται απαισιόδοξο για το 2013, αφού το 64,4% απαντά σε σχετική ερώτηση ότι περιμένει να υπάρχουν δυσμενείς εξελίξεις το επόμενο έτος.

 Περισσότερο απαισιόδοξη για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις εμφανίζεται η ηλικιακή κατηγορία των 35-54 ετών (71,2%) και ενώ στο ίδιο αρνητικό κλίμα βρίσκονται τόσο οι νέοι 18-24 ετών (60,1%) όσο και οι μεγαλύτερες ηλικίες των 55 ετών και άνω (60,1%). Οι γυναίκες (70%) αλλά και οι κάτοικοι της Αττικής (69,1%) κατέχουν τα πρωτεία στις δυσοίωνες προβλέψεις, καθώς η ανεργία έχει «χτυπήσει» προνομιακά τις δύο προαναφερόμενες κατηγορίες μετά την εφαρμογή του Μνημονίου.

H αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος εμφανίζεται έντονη στην αξιολόγηση της κυβέρνησης, καθώς η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας, ενώ δύο στους τρεις πολίτες αμφισβητούν ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο κυβερνητικός συνασπισμός μπορούν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη και διέξοδο από την κρίση.

Οι πολίτες θεωρούν ότι τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν, κατέχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που έχει οδηγηθεί η χώρα και κρατούν αποστάσεις από τους πολιτικούς σχηματισμούς που ψηφίζουν στις βουλευτικές εκλογές.

Η περίοδος της μεταπολίτευσης, όπου οι πολίτες ταυτίζονταν με τα κόμματα που ψήφιζαν, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Από την έρευνα φαίνεται ξεκάθαρα ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων που ανήκουν κυρίως στις μικρότερες και μέσες ηλικιακές κατηγορίες (18-54 ετών), σε ποσοστό 60%, επιθυμούν τη σύσταση νέων πολιτικών σχηματισμών για να δημιουργηθεί η ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε προς το καλύτερο.

Αν και οι νεότερες ηλικίες (18-34 ετών) δεν θεωρούν απαραίτητη την εξασφάλιση της παραμονής της χώρας στο ευρώ σε ποσοστό 55,2%, η πλειοψηφία των πολιτών επιδιώκει την παραμονή της χώρας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης από τη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών.

 Στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στη χώρα το 2013 οι πολίτες διεκδικούν τη διαμόρφωση νέων σχημάτων, κυρίως στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.

 Η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και η έντονη αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος διαμορφώνουν ένα σημαντικό πολιτικό κενό εκπροσώπησης στο Κέντρο, που αποτελεί και το μήλον της έριδος για τους υπάρχοντες, καθώς και για τους υπό σύσταση πολιτικούς σχηματισμούς. Η νέα τάση που δημιουργείται στο εκλογικό σώμα απορρίπτει τις επιλογές στα «άκρα» της πολιτικής - είτε βρίσκονται στα δεξιά είτε στα αριστερά - και αναζητά ελπίδα για ανάπτυξη και πολιτική σταθερότητα σε κόμματα με πολιτικούς που δεν θα διαθέτουν το κλασικό προφίλ του «επαγγελματία».

Η δημοσκόπηση αυτή έχει δύο όψεις:

Από τη μια αναδεικνύει την ογκούμενη αποστροφή των πολιτών στα υπάρχοντα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό.

Τα αισθήματα απελπισίας, απαισιοδοξίας και αδιεξόδου από τις ασκούμενες πολιτικές.

Σημαντικό είναι και το εύρημα ότι το 55,2%% των νεότερων ηλικιών  δεν θεωρούν απαραίτητη την εξασφάλιση της παραμονής της χώρας στο ευρώ, γεγονός που ίσως αποτελεί μια ποιοτική στροφή, σε σχέση με τη «λογική του μονόδρομου» που έχουν επιβάλει οι εκπρόσωποι των κυρίαρχων δυνάμεων.

Από την άλλη η δημοσκόπηση έντεχνα – το πόσο δεν το γνωρίζουμε επακριβώς αφού δεν έχουμε μπροστά μας τα ερωτήματα και το πώς έχουν διατυπωθεί – προσανατολίζει προς τη δημιουργία «κεντρώων» και «κεντροαριστερών σχημάτων» ή σχημάτων που θα στηρίζονται σε «τεχνοκράτες».

Όπως για παράδειγμα οι πολύ «πετυχημένοι» Παπαδήμος, Στουρνάρας, ή οι αντίστοιχοί τους Μόντι και σία.

Το ζήτημα είναι ότι καταγράφεται σημαντικό πολιτικό κενό.

Ότι η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση μέσα στο 2013 θα αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες και θα χρειαστεί να λάβει νέα επώδυνα μέτρα με συνέπεια να απειληθεί η συνοχή της ή και να οδηγηθεί στην κατάρρευση.

Από την άλλη, παρά την «πρωτιά», που ο καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά τελευταίων δημοσκοπήσεων, δεν έχει ξεκάθαρο και σαφές προβάδισμα ενώ δεν είναι απαλλαγμένος από τις «παιδικές του ασθένειες» - την ασάφεια σε πολιτικές θέσεις, την πολυγλωσσία – ενώ προστίθενται και ορισμένες της «ώριμης ηλικίας», όπως το γλίστρημα σε κεντροαριστερές θέσεις. Έτσι, όμως, δεν προβάλλει ακόμη ως η αξιόπιστη λύση για μια διαφορετική προοπτική.

Αυτά καταγράφονται και σε άλλες δημοσκοπήσεις.

  Δυσοίωνο προβλέπουν το μέλλον τους οι Έλληνες. Σε συντριπτικά ποσοστά δεν είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους, δηλώνουν απαισιόδοξοι για το μέλλον των ίδιων και της χώρας, θεωρούν ότι οδεύουμε στη λάθος κατεύθυνση, αλλά και ότι δεν έχουμε ξεφύγει από τον κίνδυνο χρεωκοπίας, παρά την ψήφιση του Μνημονίου 3 που πιστεύουν ότι δεν έπρεπε να γίνει, διότι απέτυχε και ζητούν την καταγγελία του. Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα της τελευταίας έρευνας της Metron Analysis για την «Εφημερίδα των Συντακτών».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ως προς το πολιτικό τοπίο, οι Έλληνες απαξιώνουν την κυβέρνηση και τους θεσμικούς παράγοντες, ενώ στην πρόθεση ψήφου δίνουν προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ κατά 2,2 μονάδες (22% έναντι 19,8% της Ν.Δ.). Τρίτο κόμμα αναδεικνύεται η Χρυσή Αυγή με 9%, ακολουθούν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες (6%), το ΠΑΣΟΚ (5%), η ΔΗΜ.ΑΡ (4,5%) και το ΚΚΕ (4,1%).

Τόσο η πρόθεση ψήφου, όσο και η εκτίμηση δείχνουν ότι στη μετεκλογική συγκυρία ενισχύονται κυρίως τα κόμματα που δεν έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης, και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, που περνά στην πρώτη θέση, αλλά και η Χρυσή Αυγή που διπλασιάζει τα ποσοστά της. Με την εκτίμηση δειγματοληπτικού σφάλματος σε ποσοστό 1,8% και σε ό,τι αφορά την παράσταση νίκης σε ποσοστό 46% οι ερωτηθέντες πιστεύουν ότι πρώτο κόμμα θα αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με μικρότερη ή μεγαλύτερη διαφορά, ενώ η Ν.Δ. έπεται με 26%.

Παράλληλα, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει ότι η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας είναι χειρότερη σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, ενώ εκτιμούν ότι η ελληνική οικονομία έχει μπει σε καθοδικό σπιράλ. Χαρακτηριστικό είναι ότι πάνω από 8 στους 10 πολίτες υποστηρίζουν πως η κατάσταση είναι δυσχερέστερη, με μόνο το 2% να θεωρεί ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν, ενώ για το μέλλον το 78% διαβλέπει ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση και το 5% βελτίωση.

Σχεδόν οι μισοί ερωτώμενοι (47%) θεωρούν ότι η χώρα τελικά θα χρεοκοπήσει και 4 στους 10 πιστεύουν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί. Παρά την άσχημη εικόνα που έχουν οι πολίτες για την οικονομία, οι ερωτώμενοι θεωρούν ότι το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή είναι αρνητικό για τη χώρα (58%) και για τους ίδιους (57%). Ωστόσο, τα ποσοστά αυτά έχουν μειωθεί αισθητά (11 στους 12 μονάδες, αντίστοιχα), ενώ το «αντί-ευρώ» μπλοκ έχει αυξηθεί 5 και 6 μονάδες, αντίστοιχα.

Επίσης, δυσαρεστημένοι εμφανίζονται οι πολίτες από την κυβέρνηση, αλλά δεν φαίνεται να επιθυμούν πρόωρες εκλογές. Δύο στους τρεις ψηφοφόρους εκφράζονται αρνητικά για την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας και μόλις το 13% έχει θετική άποψη για τους κυβερνώντες.

Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τους αναλυτές της έρευνας, φαίνεται να «κέρδισε» από την έκβαση του πρόσφατου Eurogroup, καθώς σημειώθηκε σημαντική διαφοροποίηση στην περίοδο μετά την απόφαση του ευρωπαϊκού οργάνου, με τους θετικά διακείμενους να φτάνουν το 19% έναντι του 12% πριν την απόφαση.

Παρά τη γενικευμένη δυσαρέσκεια, οι πολίτες απορρίπτουν το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, καθώς το 33% τις επιθυμεί, ενώ το 61% διαφωνεί με τη διεξαγωγή τους. Μάλιστα, με τη σχετική πρόταση Τσίπρα συμφωνεί μόνο το 56% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ , ενώ το 79% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. θεωρεί ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει το έργο της.

Δημοσκόπηση της MARC για την ιστοσελίδα iefimerda.gr

Το φως της δημοσιότητας είδε σήμερα ακόμη μια δημοσκόπηση. Αυτή που πραγματοποίησε η MARC για λογαριασμό της ιστοσελίδας, iefimerida.gr.

Τα ευρήματά της σε ότι αφορά την πρόθεση ψήφου δείχνουν ότι προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ με 3,1% και ποσοστό 23,4%. Ακολουθούν η Νέα Δημοκρατία με 20,3%, η Χρυσή Αυγή με 8,6%, το ΠΑΣΟΚ με 5,5%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 5,1%, η Δημοκρατική Αριστερά με 4,5%, το ΚΚΕ με 4%. Τα υπόλοιπα κόμματα συγκεντρώνουν αθροιστικά 5,8%. Λευκά, άκυρα και αποχή αθροίζουν 11,2% και η αδιευκρίνιστη ψήφος 11,6%.

Στην ερώτηση, αν πιστεύουν ότι τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο με τη βελτίωση και ανανέωση των υπαρχόντων κομμάτων ή με τη δημιουργία νέων, η απάντηση είναι σαφής: Το 56,8% θέλει τη δημιουργία νέων κομμάτων σε αντίθεση με το 33,5% που πιστεύει ότι τα υπάρχοντα κόμματα μπορούν να βελτιωθούν. Και σε αυτή την κατηγορία οι άνω των 65 ετών εκτιμούν σε ποσοστό 47,3% ότι τα υπάρχοντα κόμματα μπορούν να ανανεωθούν, ενώ το 66,5% των νέων από 18 έως 34 ετών θέλουν νέα κόμματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ποσοστό 26,4% (το υψηλότερο) βλέπουν ως χώρο για τη δημιουργία νέων κομμάτων το «κέντρο». Ακολουθούν η «κεντροαριστερά» με 23% και η «κεντροδεξιά» με ποσοστό 10,6%. Δεν υπάρχει χώρος για νέα κόμματα απαντά το 24,5%.

Είναι προφανές ότι το 2013 θα αποτελέσει έτος για πολιτικές αλλαγές αφού η πολιτική που εφαρμόζεται δείχνει τα όριά της, η δυσαρέσκεια και η απελπισία των πολιτών διογκώνεται και οι πολιτικοί σχηματισμοί δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Ίδωμεν … 

«Οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν πληρώνουν φόρους» ένα κατατοπιστικό άρθρο της Süddeutsche Zeitung

 «Ο κλεμμένος θησαυρός» είναι ο τίτλος της Süddeutsche Zeitung, η οποία σημειώνει στον υπότιτλο: «Οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν πληρώνουν φόρους, αλλά η κυβέρνηση δεν αντιδρά. Ένας γερμανός Πράσινος και άλλοι πολιτικοί θέλουν τώρα να αλλάξουν αυτή την κατάσταση».

 Στην αρχή η εφημερίδα επισημαίνει ότι η ναυτιλία  είναι λίγο πολύ το μόνο πράγμα στο οποίο η ελληνική οικονομία είναι παγκόσμιας κλάσης. Οι πλούσιες εφοπλιστικές οικογένειες δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους και κρύβουν  τα χρήματά τους στην Ελβετία. Τα προνόμια τους προστατεύονται ακόμα από το Σύνταγμα - και η κυβέρνηση δεν αντιδρά.

  Το άρθρο  θυμίζει πως το κυνήγι του θησαυρού έχει παράδοση στους Έλληνες θαλασσοπόρους. Αναφέρει το μύθο του Ιάσωνα και των Αργοναυτών, οι οποίοι αναζητούσαν το χρυσόμαλλο δέρας στον Καύκασο με το τεχνικά ανώτερο για εκείνη την εποχή πλοίο τους, την Αργώ. «Οι απόγονοι των Αργοναυτών ελέγχουν σήμερα το 15% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου, παντρεύονται χήρες προέδρων των ΗΠΑ ή κάνουν πρωτοσέλιδα όταν χαριεντίζονται με την Πάρις Χίλτον. Στην πατρίδα τους όμως δεν πληρώνουν φόρους. Αυτό τους το εγγυάται το άρθρο 107 του ελληνικού Συντάγματος».

 Στη συνέχεια ο αρθρογράφος επισημαίνει: «Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ακατανόητο το γεγονός ότι μια χώρα που αντιμετωπίζει πτώχευση αφήνει ανέγγιχτα αυτά τα  προνόμια.

  Στις αρχές Νοεμβρίου η κυβέρνηση συνασπισμού ανάγκασε τους πλοιοκτήτες να δώσουν, ως μέρος ενός νέου πακέτου λιτότητας, 140 εκατ. ευρώ στο δημόσιο ταμείο».

Για να συνεχίσει ειρωνικά: «Θα πρέπει να το ξεπεράσετε. Το ποσό αυτό ισοδυναμεί με το ένα χιλιοστό των κερδών που οι περίπου 700 οικογένειες έχουν αποκομίσει μεταξύ των ετών  2000 έως 2010».

Με απλά λόγια τα υπολογιζόμενα κέρδη των εφοπλιστικών οικογενειών την τελευταία δεκαετία προσεγγίζουν (μπορεί και να ξεπερνούν) τα 140 δισεκατομμύρια ευρώ!

  Το άρθρο αναφέρει ότι από τα 3.760 πλοία που βρίσκονται στην κατοχή Ελλήνων πλοιοκτητών μόνο 862 νηολογούνται με ελληνική σημαία, για φορολογικούς λόγους, και εξηγεί γιατί η ναυτιλία είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ελληνική οικονομία: «Σήμερα η ναυτιλία είναι από τους μόνους τομείς στους οποίους η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή».

 Ωστόσο, τα κέρδη από την "διεθνή" ναυτιλία είναι αφορολόγητα. Το πρόβλημα: έχει σχέση όχι μόνο με τον τρόπο ζωής των πλοιοκτητών, όπως πχ του  Αριστοτέλη Ωνάση (που παντρεύτηκε τη χήρα  του Προέδρου), ή  τον "χρυσό Έλληνα" Σταύρο Νιάρχο (εγγονός του  οποίου ήταν ο πρώην «φίλος» της Paris Hilton), και τη συμμετοχή τους στο διεθνές  τζετ σετ. Καμιά άλλη βιομηχανία δεν είναι τόσο «κινητή» - αφού κάθε τόσο οι Έλληνες εφοπλιστές  εξαπολύουν την απειλή τους να «μεταναστεύσουν».  Εξαπολύουν το λεγόμενο φόβο για αλλαγή της σημαίας: Οι ναυτιλιακές εταιρείες θα αποσύρουν τα πλοία από τη σημαία της χώρας τους και θα τα μεταφέρουν σε άλλες χώρες, όπως τις Μπαχάμες και τη Λιβερία. Έτσι, μειώνουν το κόστος για τους μισθούς και τα πρότυπα ασφάλειας - και αφαιρούν  θέσεις εργασίας από την πατρίδα τους.

Η ναυτιλία είναι λίγο πολύ το μοναδικό πεδίο στο οποίο η ελληνική οικονομία είναι παγκόσμιας κλάσης. Μαζί  με τον τουρισμό είναι ο μόνος τομέας που μπορεί να φέρει κεφάλαια στην Ελλάδα. Μέχρι και 200.000 άνθρωποι απασχολούνται σε αυτό τον τομέα. Και η συνεισφορά στο ΑΕΠ είναι περίπου το 5%. Εάν οι πλοιοκτήτες εγκαταλείψουν την Ελλάδα, απειλούνται 60.000 θέσεις εργασίας.»

«Για την Ελλάδα, των οποίων η βιομηχανική βάση είναι μικρή, οι πλοιοκτήτες έχουν ιδιαίτερα σημαντική επίδραση.  Όπως οι πλούσιες οικογένειες των Ωνάση και Νιάρχου που  στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου πλούτισαν μέσα από το εμπόριο  με τους Συμμάχους.

 Το ειδικό φορολογικό καθεστώς, που ισχύει για τους Έλληνες εφοπλιστές, με τις τεράστιες φοροαπαλλαγές είναι προϊόν του ανώμαλου μετεμφυλιακού καθεστώτος, αφού στην Ελλάδα «εφευρέθηκε»  το 1957, ενώ οι πραξικοπηματίες χουντικοί του 1967 το συμπεριέλαβαν στο Σύνταγμα. Πρόκειται για το πιο ακραίο παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη.

Η εφημερίδα αναφέρεται σε χρήματα που είναι στην Ελβετία και ο Γκέρχαρντ Σικ, εκπρόσωπος των Πρασίνων στην Ομοσπονδιακή Βουλή, πρότεινε την εισαγωγή ενός ενιαίου φόρου σε όλους τους εφοπλιστές σε ευρωπαϊκό επίπεδο.  Υπολόγισε πως από τη φορολόγησή τους θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα 9 δις ευρώ, αυξάνοντας έτσι τα έσοδα της χώρας  που έχει πληγεί από τα μέτρα λιτότητας και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών.

Ωστόσο το άρθρο καταλήγει  πως «οι Έλληνες ολιγάρχες δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν τίποτα στο διεφθαρμένο κράτος τους».

Να, λοιπόν πού μπορούν να βρεθούν χρήματα για την αντιμετώπιση των χρεών και να καλυφθούν οι ανάγκες του κρατικού προϋπολογισμού.

Μόνο που καμιά κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει τολμήσει να αγγίξει τα προνόμια και την ασυδοσία των μεγάλων εφοπλιστικών ομίλων. 

Το μεγάλο κόλπο με τα ελληνικά κοιτάσματα πετρελαίου και η «σιγή ιχθύος» της κυβέρνησης Σαμαρά: τι άραγε να κρύβει;

Το μείζον θέμα που αναδεικνύεται αυτές τις μέρες και που πολύ μεθοδικά και σκόπιμα η κυβέρνηση του Σαμαρά κρατά στην αφάνεια είναι οι εκτιμήσεις για τις προοπτικές εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον ελληνικό υποθαλάσσιο και όχι μόνο χώρο.

 Χαρακτηριστική είναι η έκθεση της Deutsche Bank για τα αποθέματα υδρογονανθράκων, πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα μας, την οποία είχε υπόψη ο Αντώνης Σαμαράς και που σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες τη χρησιμοποίησε διαπραγματευτικά στην τελευταία σύνοδο του Eurogroup προκειμένου να αντλήσει την περίφημη δόση.

Ερήμην βεβαίως του ελληνικού κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού.

Τι να υποκρύπτεται άραγε πίσω από αυτά;

Μα τι άλλο από την επιδίωξη των αρπακτικών, των δανειστών, των τοκογλύφων και των τεράστιων επιχειρηματικών συμφερόντων να βάλλουν χέρι στον πλούτο που κρύβει στο έδαφος και στον υποθαλάσσιο χώρο της Ελλάδας.

 Χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης και ελέγχου το συνεχώς τεχνητά διογκωνόμενο Δημόσιο Χρέος της χώρας.

Και έχοντας ως εκτελεστικά όργανα τους εκχωρητές της οικονομικής και όχι μόνο ανεξαρτησίας και αυτοτέλειας της χώρας.

Η έκθεση της γερμανικής κρατικής τράπεζας Deutsche Bank είχε τα εξής βασικά σημεία:

 Σε 427 δισ. Ευρώ αποτιμά τα αποθέματα υδρογονανθράκων, πετρελαίου και φυσικού αέριου, ενώ το καθαρό όφελος για το ελληνικό Δημόσιο υπολογίζεται σε 214 δισ. Ευρώ από τους Γερμανούς της Deutsche Bank ή αλλιώς 107% του ΑΕΠ.

  Η παραπάνω εκτίμηση έγινε με γνώμονα τη διεθνή πρακτική που υπολογίζει ότι το 25% των εσόδων ενός κοιτάσματος αφορά στο κόστος εξόρυξης και διάθεσης, το 25% το περιθώριο κέρδους των εταιρειών που το εκμεταλλεύονται και το υπόλοιπο 50% καταλήγει στο δημόσιο ταμείο.

 Η έκθεση θεωρεί το 2013 ως κομβικό σημείο, αφού υπογραμμίζει ότι τότε θα ολοκληρωθούν τα αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών που ξεκίνησαν τον περασμένο μήνα και θα αρχίσουν οι διαδικασίες των διαγωνισμών για τον εντοπισμό των υδρογονανθράκων, σε περίπτωση βέβαια θετικής έκβασης των προκαταρκτικών ερευνών.

* αν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για τους υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, η Ελλάδα θα αναδειχθεί σε 15η χώρα-παραγωγός φυσικού αερίου παγκοσμίως,

* χρειάζονται κατά μέσον όρο 8 – 10 χρόνια για να αρχίσει η εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος να παράγει χρηματοροές, δηλαδή από το 2020, όταν το χρέος υποτίθεται ότι θα ανέρχεται σε 120% του ΑΕΠ.

*τα μελλοντικά έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα μπορούσαν να δεσμευτούν σε ένα ειδικό ταμείο για την απόσβεση του χρέους.

* το επενδυτικό ρίσκο για τις εταιρείες, που θα εμπλακούν στην έρευνα και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων είναι περιορισμένο καθώς συνηθίζουν να λειτουργούν σε καθεστώτα αυξημένης πολιτικής αβεβαιότητας.

* κίνδυνος αποτυχίας της προσπάθειας ανάταξης της οικονομίας καθώς μπορεί να καταγραφούν μεγάλες εισροές ξένων κεφαλαίων σε ένα μόνο τομέα και η υπόλοιπη οικονομία να παραμείνει μη ανταγωνιστική.

       

Η έκθεση της Deutsche Bank επισημαίνει την εξάρτηση της χώρας μας από την εισαγωγή υδρογονανθράκων, αφού το 2011 οι εισαγωγές ενέργειας ανήλθαν στα 11 δισ. ευρώ ή κοντά στο 5% του ΑΕΠ.

 Από όλα αυτά προκύπτουν ορισμένα βασικά συμπεράσματα:

Ότι τελικά η κύρια επιδίωξη των δανειστών είναι να βάλουν χέρι άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα στα κοιτάσματα αυτά.

Το Δημόσιο Χρέος και το Μνημόνιο γίνεται ο βασικός μοχλός για να επιβληθεί αυτός ο έλεγχος και η λεηλασία των στρατηγικών πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Οι πρόθυμοι συνεργάτες αυτών των αρπακτικών είναι η ελληνική πολιτική ηγεσία που  - όπως και μόλις χτες  έκανε ο υπουργός Οικονομίας , ο  Γ. Στουρνάρας – δηλώνει  ότι «είναι ασήμαντα τα αποθέματα πετρελαίου …». Ίσως, γιατί ήδη τα έχει εκχωρήσει …

Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με δηλώσεις του καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης και συμβούλου της καναδικής κυβέρνησης (!) για θέματα εξόρυξης πετρελαίου και μέλους της άτυπης ομάδας τεχνοκρατών που εξετάζει αυτά τα θέματα στη χώρα μας και ενημερώνει τον πρωθυπουργό, κ. Φώσκολου  η έκθεση της γερμανικής τράπεζας αφορά μόνο τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης, χωρίς να υπολογίζονται τα αντίστοιχα στο Ιόνιο, φυσικά στο Αιγαίο και σε άλλα σημεία της Ελλάδας!

Σύμφωνα με εκτιμήσεις άλλων ειδικών αυτής της ομάδας μπορεί τα συνολικά κοιτάσματα να ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ!

Με την αξιοποίηση όλων αυτών η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδειχτεί μια από τις πρώτες χώρες στην αξιοποίηση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Γι’ αυτό μιλώντας ορισμένοι διεθνείς στρατηγικοί και οικονομικοί αναλυτές μιλώντας γι’ αυτά τα θέματα και την Ελλάδα κάνουν λόγο για την «Ενεργειακή Γιάλτα» του 21^ου αιώνα !!!

Πόσο φαίνεται επικίνδυνη η καθυστέρηση ανακήρυξης και χάραξης της ΑΟΖ της χώρας, που παραμένει το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος που δεν έχει προχωρήσει σε αυτή την κίνηση.

Ίσως, έτσι καταλαβαίνουμε τι παίζεται τώρα.