Στην εξαμηνιαία της έκθεση η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τον κίνδυνο κατάρρευσης κυρίως των ιδιωτικών τραπεζών, όπως έγινε το 2008 με τη Lehman Brothers. Ευθύνες στην πολιτική.
Η ΕΚΤ προειδοποιεί για το ενδεχόμενο η δημοσιονομική κρίση να λάβει χαρακτηριστικά συστημικής κρίσης. Οι κίνδυνοι για τη δημοσιονομική σταθερότητα στην ευρωζώνη έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό, όσο ποτέ άλλοτε από την κατάρρευση της Lehman Brothers, το φθινόπωρο του 2008.
Εκρηκτικό μείγμα
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η εξαμηνιαία έκθεση της Τράπεζας για τη δημοσιονομική σταθερότητα. «Οι πιθανότητες κατάρρευσης μεγάλων τραπεζών είναι πλέον περισσότερο από ορατές» αναφέρεται σχετικά.
Ως αιτίες οι κεντρικοί τραπεζίτες αναφέρουν ένα επικίνδυνο μείγμα τεσσάρων παραγόντων:
• Ο "ιός" της δημοσιονομικής κρίσης μεταδίδεται σε όλο και περισσότερες χώρες, την ίδια ώρα που οι αγορές δεν εμπιστεύονται πλέον τους εθνικούς προϋπολογισμούς
• Η ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών κυρίως τραπεζών γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
• Οι προοπτικές βελτίωσης της παγκόσμιας οικονομικής συγκυρίας χειροτερεύουν, τη στιγμή που τα ασφάλιστρα κινδύνου των τραπεζών αυξάνουν
• Η ανισότητα μεταξύ των μεγάλων οικονομιών και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης
Το ανάθεμα στην πολιτική
Αυτό το μείγμα παραγόντων είναι ιδιαίτερα εκρηκτικό», αναφέρεται στη έκθεση της ΕΚΤ. «Εν κατακλείδι», επισημαίνεται, «η μετάδοση των εντάσεων ανάμεσα στις χώρες μέσω του τραπεζικού συστήματος έχουν αυξηθεί για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό από την κατάρρευσης της Lehman Brothers».
Οι κεντρικοί τραπεζίτες ρίχνουν το ανάθεμα στην πολιτική. «Με την καθυστερημένη και διστακτική της απάντηση στην κρίση, έκανε το πρόβλημα οξύτερο. Στην ανασφάλεια των αγορών συνέβαλε και η μετ΄ εμποδίων διαδικασία επικύρωσης αποφάσεων προηγούμενων συνόδων κορυφής.
Κατά την παρουσίαση της έκθεσης ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Βίτορ Κονστάντσιο κάλεσε τις χώρες της Ε.Ε. να εφαρμόσουν τάχιστα τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής του Δεκεμβρίου. Ο Πορτογάλος τραπεζίτης αναφέρεται κυρίως στη διακρατική συμφωνία για το φρένο χρέους και την επιβολή αυτόματων κυρώσεων σε χώρες δημοσιονομικά απείθαρχες.
Τώρα ότι φταίνε οι πολιτικοί, αυτό είναι σίγουρο.
Το να ζητάνε όμως και … τα ρέστα οι τραπεζίτες, αυτό πάει πολύ.
Οι ευθύνες των πολιτικών βρίσκονται στο ότι κατάντησαν έρμαια των αγορών και των τραπεζών, ότι εφάρμοσαν πολιτικές που οδηγούν στην εξόντωση και την εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη.
Ωστόσο, οι «αξιότιμοι» τραπεζίτες βλέπουν ότι με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό που «ηγείται» στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν γίνεται τόσο καλά η δουλειά τους, γι’ αυτό προωθούν στην κορυφή της διακυβέρνησης μιας σειράς ευρωπαϊκών χωρών τους αυθεντικούς εκπροσώπους τους – τον Μόντι, τον Παπαδήμο και μπορεί να ακολουθήσουν και άλλοι.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διολισθαίνει όλο και πιο βαθιά όχι μόνο στην οικονομική κρίση αλλά και σ’ ένα φαύλο κύκλο αυταρχισμού, περιορισμού δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Σε μορφές πολιτικής διακυβέρνησης που απομακρύνονται από βασικές αρχές ακόμη και της αστικής δημοκρατίας.
Ο βασιλιάς καπιταλισμός στην πιο γυμνή και καθαρή μορφή του.
Απεχθή, αλαζονική, αυταρχική, χωρίς προσχήματα και «πολιτικά μασκαρέματα».
Με μόνο του στόχο και κριτήριο την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών για τους ολίγους και ωθώντας σε εξόντωση την τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας.
Για τους τραπεζίτες, τους ισχυρούς των αγορών και των τραπεζών αποτελεί όρο επιβίωσης.
Για τους υπόλοιπους αποτελεί ικανό όρο για την ανατροπή τους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου