Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Γιατί και συνειδητοποιημένοι



Η λαϊκή κινητοποίηση είναι μοναδική.

Σε όγκο, σε παλμό, σε φαντασία.


Για να δοθεί απάντηση, όμως, στην οδυνηρή πραγματικότητα και στην πολιτική που εφαρμόζεται, απαιτούνται και δύο ακόμη προϋποθέσεις:

Να ξεκαθαρίσουν οι στόχοι του κινήματος – και για τη μη αποδοχή αυτού του χρέους – λαιμητόμου και για τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για να ανατραπεί το σάπιο πολιτικό κατεστημένο.

Και να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί με τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής και πολιτικής πλειοψηφίας που να κινείται εκτός της λογικής του μνημονίου.

Ας πάρουμε υπόψη και δύο δεδομένα.

Τις εκλογές (αυτοδιοικητικές) στην Ισπανία και τις βουλευτικές στην Πορτογαλία που έγιναν πρόσφατα, εν μέσω οικονομικής κρίσης και ανάπτυξης του κινήματος των αγανακτισμένων.

Στην Ισπανία κέρδισε πανηγυρικά το δεξιό Λαϊκό κόμμα.

Και στην Πορτογαλία, το κεντροδεξιό Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, του Πάολο Κοέλιο, που συγκέντρωσε ποσοστό 38,6, ενώ και οι «Σοσιαλιστές» του Σόκρατες πήραν το 28%.

Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το θέλουμε στην Ελλάδα.

Πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο.


Δεν υπάρχουν σχόλια: