Η έκθεση εξηγεί τη διαδικασία μεταφοράς του κοβαλτίου από τα ορυχεία της Αφρικής όπου αφθονεί η παιδική εργασία, μέχρι τις πολυεθνικές. Αναλυτικά, καταγγέλλει ότι το κοβάλτιο συγκεντρώνεται στην Congo Dongfang Mining (CDM), μια θυγατρική του κινεζικού εξορυκτικού γίγαντα Zhejiang Huayou Cobalt Ltd (Huayou Cobalt). Η ΛΔΚ παράγει τουλάχιστον το 50% του παγκόσμιου κοβαλτίου. Ένας από τους μεγαλύτερους επεξεργαστές του ορυκτού στη χώρα είναι η CDM, θυγατρική της Huayou Cobalt. Η Huayou Cobalt λαμβάνει περισσότερο από το 40% του κοβαλτίου της από την ΛΔΚ.
Σύμφωνα με έγγραφα επενδυτών που παρουσιάζει η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, η Huayou Cobalt και η θυγατρική της CDM κατεργάζονται το κοβάλτιο πριν το πουλήσουν σε τρεις κατασκευαστές εξαρτημάτων μπαταρίας στη Κίνα και στη Νότια Κορέα. Με τη σειρά τους εκείνοι πωλούν σε κατασκευαστές μπαταρίας, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι προμηθεύουν εταιρίες τεχνολογίας και αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών Apple, Microsoft, Samsung, Sony, Daimler και Volkswagen.
Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι στα πλαίσια της έρευνας επικοινώνησε με 16 πολυεθνικές που έχουν περιληφθεί ως πελάτες των κατασκευαστών μπαταρίας, που αναφέρονται ότι προμηθεύονται κατεργασμένο ορυκτό από την Huayou Cobalt. Εξ αυτών, μόνο μία εταιρία παραδέχθηκε τη σύνδεση, ενώ τέσσερις ήταν αδύνατο να πουν σίγουρα αν αγόραζαν κοβάλτιο από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) ή την Huayou Cobalt. Έξι δήλωσαν ότι ερευνούσαν τους ισχυρισμούς. Πέντε αρνήθηκαν ότι προμηθεύονταν κοβάλτιο μέσω της Huayou Cobalt, αν και ήταν καταχωρημένες ως πελάτες στα εταιρικά έγγραφα των κατασκευαστών μπαταρίας. Δύο πολυεθνικές αρνήθηκαν την προμήθεια κοβαλτίου από την ΛΔΚ.
Οι 16 πολυεθνικές εταιρίες που καλύπτονται στην έκθεση είναι οι Ahong, Apple, BYD,Daimler, Dell, HP, Huawei, Inventec, Lenovo, LG, Microsoft, Samsung, Sony, Vodafone,Volkswagen και ZTE.»Επισημαίνεται επίσης ότι καμία πολυεθνική δεν παρείχε αρκετές λεπτομέρειες ώστε να εξακριβωθεί ανεξάρτητα από πού προέρχεται το κοβάλτιο που χρησιμοποιείται στα προϊόντα τους.
Η έρευνα δείχνει ότι οι εταιρίες κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού κοβαλτίου αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν κινδύνους ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ανακύπτουν στην αλυσίδα εφοδιασμού τους.
Οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας και του Afrewatch μίλησαν με 87 νυν και πρώην μεταλλωρύχους κοβαλτίου, 17 εκ των οποίων παιδιά, από πέντε διαφορετικές τοποθεσίες ορυχείων στη νότια ΛΔΚ, κατά την περίοδο Απριλίου και Μαΐου 2015.
Παιδιά-εργάτες δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι εργάζονται για περισσότερο από 12 ώρες την ημέρα, κουβαλώντας βαριά φορτία στα ορυχεία, ώστε να κερδίσουν ανάμεσα σε ένα και δύο δολάρια την ημέρα. Το 2014, περίπου 40.000 παιδιά εργάζονταν σε ορυχεία σε όλη τη νότια ΛΔΚ, πολλά από αυτά εξορύσσοντας κοβάλτιο, σύμφωνα με την UNICEF. Ένα από αυτά τονίζει ότι περνάει ακόμα και 24 ώρες μέσα στα τούνελ. «Έφτανα το πρωι κι έφευγα το άλλο πρωι».
Μεταλλωρύχοι που δουλεύουν σε περιοχές, από τις οποίες αγοράζει κοβάλτιο η ΛΔΚ, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο για μακροχρόνια βλάβη υγείας τους και υψηλό ρίσκο θανατηφόρων ατυχημάτων. Τουλάχιστον 80 βιοτεχνικοί μεταλλωρύχοι πέθαναν σε υπόγεια στη νότια ΛΔΚ μόνο ανάμεσα στον Σεπτέμβριο του 2014 και τον Δεκέμβριο του 2015. Ο αληθινός αριθμός είναι άγνωστος καθώς πολλά ατυχήματα δεν καταγράφονται και σώματα μένουν θαμμένα κάτω από τα ερείπια.
Ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας ανακάλυψαν επίσης ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μεταλλωρύχων εργάζεται τις περισσότερες ώρες της ημέρας χωρίς ούτε τον πιο βασικό προστατευτικό εξοπλισμό, όπως γάντια, ρούχα εργασίας ή μάσκες προσώπου ώστε να προστατευτούν από πιθανή ασθένεια των πνευμόνων και του δέρματος τους.
«Εταιρείες που εμφανίζουν κέρδη 125 δισ. δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι αδυνατούν να ελέγξουν την παιδική εργασία, τονίζει ο Μαρκ Ντάμετ, ερευνητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η Διεθνής Αμνηστία και το Afrewatch καλούν τις πολυεθνικές εταιρίες που χρησιμοποιούν μπαταρίες ιόντων λιθίου στα προϊόντα τους, να αντιμετωπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα με την δέουσα επιμέλεια, να ερευνούν εάν το κοβάλτιο εξάγεται υπό επικίνδυνες συνθήκες ή με παιδική εργασία, και να είναι πιο διαφανείς σχετικά με τους προμηθευτές τους.
Επίσης, πήραν συνέντευξη από 18 εμπόρους κοβαλτίου και ακολούθησαν οχήματα μεταλλωρύχων και εμπόρων μεταφέροντας μεταλλεύματα κοβαλτίου από ορυχεία σε αγορές, από όπου οι μεγαλύτερες εταιρίες αγοράζουν το μετάλλευμα. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η CDM, η κογκολέζικη θυγατρική της Huayou Cobalt.
Η διαδρομή του κοβαλτίου
Σήμερα δεν υπάρχει καμία ρύθμιση της παγκόσμιας αγοράς κοβαλτίου. Το κοβάλτιο δεν ανήκει στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων για τα «ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες» στις ΗΠΑ, οι οποίοι καλύπτουν τον χρυσό, το κολτάνιο/ταντάλιο, τον κασσίτερο και το βολφράμιο που εξορύσσονται στην ΛΔΚ.
«Πολλές από τις πολυεθνικές δηλώνουν ότι έχουν πολιτική μηδενικής ανοχής για την παιδική εργασία. Αλλά αυτή η υπόσχεση δεν αξίζει ούτε όσο το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένη, όταν οι ίδιες αυτές εταιρίες δεν ερευνούν τους προμηθευτές τους. Ο ισχυρισμός τους απλά δεν είναι αξιόπιστος», δήλωσε ο Mark Dummett.
«Χωρίς νόμους που να απαιτούν από τις εταιρίες να ελέγχουν και να αποκαλύπτουν δημόσια πληροφορίες ως προς το από πού προμηθεύονται ορυκτά καθώς και τους προμηθευτές τους, οι εταιρίες μπορούν να συνεχίσουν να επωφελούνται από τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την έλλειψη διαφάνειας, που επιτρέπει στις εταιρίες να κερδίζουν από την αθλιότητα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου